Deniz Esintisi

3.Bölüm

      ( Bölüm şarkısı:Benimle kayboldun)
   
                         Iyi okumalar😉

                                   🌊

"Kimsin sen neden geldin"

Kız nefes nefese kalmış şekilde söylemeye çalışıyordu. "Iyi misin?"

"Git" Sanırım kızda keçi inadı var. Olsun ben yinede onun ağzından o baklayı çıkarırım.

"Bak beni yanlış anlama sadece sana yardım etmeye çalışıyorum."

"Istemez"

Evet kızda kesinlikle keçi inadı var.Yardım etmeye çalışıyoruz burda ne diye tersliyor ki.
"Tamam en azından burda mı yaşıyorsun onu söyle"

"Hayır"

"Nerde yaşıyorsun"

"İstanbul"

En azından bunu öğrenmiştik. Neden kıza yardım etmek istedim. Bilmiyorum. Içimden bir his böyle olması gerektiğini söyledi.

"Peki neden burdasın"

"Sanane" Içime derin bir nefes alıp geri verdim.
Başını bana doğru döndürdü. Göz göze geldik ve o an gözlerinin dolduğunu gördüm.

"Sen kimsin? Manyak mısın? Sapık mısın?"

Elimi uzattım. "Sevde ben, Sevde Adal. Hayır, manyak yada sapık değilim. "

Elimi sıktı. "Elif Koraltan"

"Ee tanıştığımıza göre anlatıcak mısın ne olduğunu"

Ofladı.Ama yüzüne bakmaya devam ettim.Tatlı ve sevimli bir yüzü vardı.Omuzlarında biten simsiyah saçları vardı. Alnını ve gözlerini  önlerdeki perçemler kapatıyordu.

"Emin misin? Duymak istediğine yani."

"Evet, çok hemde"

Elif bana ters bir bakış attıktan sonra önüne döndü. Bende yanına oturunca konuşmaya başladı.

"Istanbul'da yaşıyorum normalde annem, abim ve bir de küçük kardeşim var. Babamı 3 yıl önce kaybettik. Trafik kazasından dolay. Abim babamın lojistik şirketini devam etttiriyor işte. Aslında benim küçüklükten beri hayalim hep oyuncu olmaktı ama ailem hiçbir zaman bunu desteklemedi .Ben de sırf hayalimi gerçekleştirmek için evden kaçtım. Ama yalnız değil sevgilim de vardı. Içeride gördüğün çocuk,Erdem yani.Restoranta  yemek yemeye geldiğimizde benden ayrılmak istediğini söyledi. Resmen deliye döndüm. 4 yıldır birlikteydik biz 4 yıl kolay mıydı bunu bir çırpıda söylemek. Ne yapacağımı bilemedim  ve çantamdaki içi boş olan abimin silahını aldım. Yani amacım sadece korkutmaktı.Ama gözlerinde ki o ifadeyi o bıkmışlığı gördüm ben. O an beni kafasında bitirdiğini anladım zaten"

Bir çırpıda anlattığı şeyler bana şok üstüne şok yaşatmıştı resmen. Ne yani içerde gördüğümüz her şey saçma bir oyun muydu?

Bana doğru dönüp beş karış ağzımı görünce güldü."Şaşırttım dimi?"

Hala kıpırdamadam ona bakıyordum.
5 dakika boyunca ikimizde konuşmadık. Sadece önüne dönüp asfaltı izledi.En sonunda kendimi toparladım.

"Nasıl yani hepsi yalan mıydı?". Yavaşça başını salladı.

"Senden bişey isteyebilir miyim?" Benden birşey mi isteyecekti? Düşüp bayılmama son 3 dakika kaldı.

"Beni İstanbul'a götürebilir misin? Yanımda hiç  param yok. Ne otobüse binebilirim ne uçağa . Serefsizin yüzüne bile bakmam zaten.
Söz veriyorum sana İstanbul'a gidince masrafı ne ise ücretini 2 kayıtla karşılarım."