kurban verenee •woosan•

12

seeelam ben geldim
sekerlerimm 💗🥳
(düz yazı yazma ozurlusuyum kb😭)

Saat 8:00'ı gösteriyordu. Çoktan akşam üstü olmuştu.Wooyoung heyecanlı bir şekilde ayna da nasıl göründüğüne bakıyordu. Üzerine önü açıp basit bir sweat ,altına bol kot pantolon giymişti.
...Son dokunuşlarını yaptıktan sonra evden çıkmıştı. Birkaç dakika bekledikten sonra telefon çalmıştı. Arayan Yeosang'dı. Wooyoung telefonu hızlıca açmıştı.
...
Wooyoung dakikalarca Yeosang'a heyecanlı bir şekilde San'ı beklediğini ve ne yapması gerektiğini geveliyordu. Bu sırada bulduğu siyah araba camından kendine bakıyordu. Saçlarını düzeltip Yeosang'a cilveli bir şekilde San'dan bahsediyordu.
"Tanrımm Yeosang ben heyecanlı olduğumu söylüyorum sense ağız dolu ramenle bana küfür ediyorsun .Boş konuşma da bana ne yapmam gerektiğini söyle.Sence San neden benimle buluşmak istedi? arkadaş olmak için falan mı yoksa off."

-Kanka çocuk evine atıcak seni bence kendini ağırdan al.

"Lan harbi öyle mi dersin tamam hemen kendimi ağırdan alıcam."

-Aferim şimdi siktir git daha çıtır tavuklarımı gömücem.

"Of iyi be senden de tavsiye alınmıyor...
  "Bir dakika lan-"

-Noldu ?
O sırada kendine baktığı araba camı bir anda inmişti ve bir anda San'ın suratını görmeyi beklemiyordu. O an ki şaşkınlıkla sıçrayıp çığlık atmıştı.

"Hassiktir!"
San bu sırada Wooyoung'un tepkisine şaşırmış ve kahkaha atmıştı. Wooyoung içinden kendisine saydırıp hiç bir şey olmamış gibi arabaya binmişti.
O sırada San hala kahkaha atmaya devam ediyordu.
"Tanrım cidden Wooyoung nasıl bu kadar şapşik olabilirsin?"
Wooyoung yüzü kızarmış şekilde San'a dönerek;
"Ya gerçekten bilerek yapmadım , ben nereden biliyim arabada birinin olduğunu özellikle de senin olduğunu. Siyah camdan görünmüyor ki bir şey ,zaten utandım."
San daha da gülerek;
"Şaka yapıyorum Woo utanmana gerek yok. Sadece komiktin ayrıca tatlı da"
Wooyoung'un ağzından bir hıçkırık kaçmıştı.
"T-teşekkür ederim ama böyle bir anda söylemesen olur mu sonuçta ben de bi kalp var ya hani."
San Wooyoung'a dönerek;
"Öyle mi dersin?"

"Öyle mi derim?"
San sırıtmıştı.

"Ya tamam ama o kadar da komik değildim dimi"

"Yaaani arkadaşınla cilveli cilveli konuşup heyecanlı heyecanlı bir şeyler anlatman dışında komik değildin diyelim."

"Bir dakika sen beni mi izliyordun??!"

"Evet üzgünüm."

"Yoo özür dilemene gerek yok sadece unut gitsin."
San sırıtarak;
"Sanmıyorum ama peki."

"Off"

..
Aradan yarım saat sonra San'ın evine varmışlardı. San Wooyoung'un aksine çok daha varlıklı bir aileden geliyordu.

Wooyoung içinden evin ne kadar lüks olduğunu ve San'ın hem yakışıklı hem de zengin olduğuny ve ne kadar mükemmel olduğunu düşünüyordu.

San araba camındam arabayı park etmesi için anahtarını güvenliğe vermişti.
Sonunda araban inmişlerdi ve evin kapısına doğru yürümeye başlamışlardı. San evin kapısını anahtarıyla açmıştı ve Wooyoung'a önden geçmesi için geri çekilmişti. Wooyoung eve girdiğinde evin görkemli havasıyla ağzı açık bir şekilde etrafa bakıyordu.Biraz daha ilerledikten sonra San'la beraber salona girmişlerdi.

"San evde kimse yok mu hizmetliler falan ve tabiki annen?"

"Annem şehir dışında ve hizmetlilerde bugünlük tatil neden sordun?"

"Öylesine."
Wooyoung içinden San'ın neden hizmetlileri bugünlük tatil ettiğini düşünüyordu. Yoksa Yeosang'ın dediği gibi onu eve mi atmayı düşünüyordu.