kurban verenee •woosan•

19

Gece saat 2:30'u gösteriyordu. Wooyoung hala San'ın ona cevap vermediğini hatta mesajını bile görmediğini görünce yatakta tepinip duruyordu.

"Of öküz ya cevap vermiyor hala çıldırıcam atıcam kendimi şimdi."

Sinirli ve sabırsız bir şekilde ne yapması gerektiğini düşünüp yatakta tepinmeye devam ediyordu. Ve aklına bir fikir gelmişti.

"Dur ya acaba gidip evini falan mı bassam hatta dur neden olmasın ay ya da hayır ya yine kendimi rezil edip ele vermiş olurum en iyisi cevap vermesini beklemek."

Hala ne yapıcağını düşünüp yatakta sağa sola dönüyordu. Ve artık peşinden koşmak saçma olur düşüncesiyle ışığı kapatıp uyumak için yorganının altına gömülmüştü.

"Acaba Yeosang'ı mı arasam yok ya şimdi o bana saydırır kesin en iyisi uyumak."
...
Bir kaç dakika sonra artık yatakta bir oraya bir buraya dönmekten sıkılmıştı. Çünkü uyku tutmuyordu. İlla San'ın cevap vermesi gerekiyordu. Yoksa aklındaki o şeytanca fikri her an gerçekleştirebilirdi. Daha fazla dayanamadan yataktan doğrulup Yeosang'ı aramaya karar vermişti.

"Of aç şu telefonu yeosang."

5. kere aramasının ardından hala cevap vermediğini görünce diğer arkadaşlarını aramaya karar vermişti. Ama ne yazık ki onlar da cevap vermiyorlardı.

"Of bunlarda kış uykusuna mı yattı naptılar ağlicam ya napıcam ben off dayanamicam en iyisi evine gidip yüz yüze konuşmak belki güvenmeme nedenini daha rahat öğrenirim."

Hemen yataktan çıkıp ayağa kalmıştı. Pijamalarını dahi değişmeden hızlıca odasından çıkmıştı.

Dışarıda hava serindi ama bu Wooyoung'un umrunda bile değildi. Çünkü sadece San'ı görmek ve istediği cevaba ulaşmak istiyordu.

Durakta taksiyi bekliyordu. Ve bir kaç dakika sonra taksinin geldiğini görünce hemen durdurup binmişti.

•••

Taksi sonunda San'ın evine ulaşmıştı.
Tam inecekken aklına yanına para almadığı gelmişti.

"Hassiktir."

Taksici;
-Anlamadım?

"Ha şey ya ben yanıma para almayı unutmuşum da siz bekleseniz ben hemen alıp gelsem olur mu."

Taksici;
-Peki olur bekliyorum.

"Teşekkürler."

Taksiden bir önce inip ne yapacağını dahi bilmeden San'ın evinin kapısına doğru ilerliyordu.
Taa ki kendinden fazlasıyla büyük güvenlikle karşılaşana kadar. irkilerek duraksayan bedenini gerginlik sarmıştı. Ama Wooyoung'u kimse korktumazdı. Yani ona göre öyleydi.

-Ne için gelmiştiniz?

"Şey burda Öküz bir beyefendi varda onunla görüşmek için gelmiştim."

-Öküz mü?Anlamadım?

"Evet yanlış duymadınız öküz."

-Kimden bahsettiğinizi anlamadım ama kusura bakmayın görüşemezsiniz.

Wooyoung kaşlarını çatarak yanıt vermişti;