Unicode
ဆယ်နှစ်ကြာပြီးနောက်။ ။
"Taehyung မင်းဘဲကြီးရောက်နေပြန်ပြီ"
"မင်းကလည်း ငါ့ဘဲမဟုတ်ပါဘူးဆို"
တစ်ယောက်တည်းရှိတဲ့
သူငယ်ချင်းလေးကို
လင်ပေးစားနေသည့် Jimin ။"မကြာခင်မင်းဘဲဖြစ်တော့မှာ မင်းပြန်ရင်လည်းအနောက်ကနေတစ်ကောက်ကောက်လိုက်နေတာလေ"
"သူကငါ့နောက်ကိုသာလိုက်နေတာ
ဘာမှပြောတာမဟုတ်ဘူး"Taehyung တက္ကသိုလ်တက်တည်းက
ကျောင်းတက်ချိန်နဲ့ကျောင်းဆင်းချိန်တိုင်း
ဆိုင်ကယ်အနက်ရောင်ကြီးနဲ့သွားလေရာတိုင်း
လိုက်နေသည့် Jeon JungKook ။သို့သော် အခုထိ ဘာတစ်ခွန်းမှ Taehyung ကို
မပြော၊အကြည့်ချင်းဆုံတိုင်း
သူကရင်ခုန်ပင်မဲ့
ဟိုလူကြီးကခပ်တည်တည်သာ။"မင်းကပြောစေချင်သေးလို့လား"
"မရစ်စမ်းနဲ့ Jimin ရာ ငါတို့တူတူ
ပြန်ရင်းမုန့်၀င်စားကြမယ်လေ"Jimin ကို Taehyung ခေါ်ရခြင်းက
Jungkook ရဲ့အကြည့်စူးစူးတွေကိုကြောက်တာကြောင့်။ယောကျာ်းပီသသည့် Tattoo တွေနဲ့ လက်သွေးကြောများ၊ထင်ရှားသည့်မေးရိုးတွေကို
ဘာကြောင့်မှန်းမသိ Taehyung မကြည့်ရဲ။"မင်းဘဲနဲ့သွားစား
ငါက crush ကိုသွားချောင်းမလို့"Taehyung တောင်ပြန်မပြောလိုက်ရ၊Jiminကလွယ်အိတ်ယူပြီးတန်းပြေးလေသည်။
အားမကိုးရတဲ့ သူငယ်ချင်း..........
နောက်တစ်ခါ အိမ်စာမပြီးသေးလို့
ငါဆီကကူးချင်တယ်ဆိုရင်လက်သီးဘဲရမယ်။ဒီနေ့တော့ အရဲစွန့်ပြီး
ဟိုလူကြီးကိုစကားပြောမယ်၊
ဘာကြောက်စရာရှိလို့လဲ၊
မေးကြည့်တော့လည်း
သူ့နောက်ကိုဘာကြောင့်လိုက်နေလဲ
ဆိုတာသိရတာပေါ့။ကျောင်းဆင်းတိုင်း ကျောင်းရှေ့ကချယ်ရီပင်အောက်မှာ ထိုလူကြီးကိုအမြဲတွေ့ရသည်။
မိန်းကလေးတွေကလည်း သူ့ကိုကြည့်နေတာများ
မမြင်ဖူးတဲ့ဒဏ္ဏာရီလာ သတ္တဝါကိုကြည့်နေကြသလို အပြူးပြဲနဲ့။
YOU ARE READING
Far Away ( Complete )
FanfictionJeon Jungkook × Kim Taehyung Taekook Short Story Myanmar Zawgyi + Unicode ( Own creative ) #SnowBear