The sun before the storm

Rozdział 5.

Co on tu robił? Przecież dopiero się tu przeprowadził. Nawet nie znał Cioci Lindy ani nikogo stąd.

Liv zauważyła, że wpatruje się w jeden punkt za którym podążyła wzrokiem.

-Kto to jest?- zapytała również na niego patrząc, ale brunet wydawał się ignorować jej natrętne spojrzenie. Jego tęczówki cały czas były utkwione w moich.

-Pamiętasz gdzie mieszkała Pani Howard? Ta staruszka, która mnie zawsze kryła gdy gdzieś wychodziłam?- Zapytałam wracając wzrokiem do dziewczyny.

-Ten stary dom co jest obok ciebie? W tym w którym podobno starszy?- przy ostatnim słowie zrobiła cudzysłowie z palców w powietrzu.

-Tak, przez cztery lata stał pusty. Aż do zeszłego tygodnia. Ten chłopak, się tam wprowadził. Ostatnio był u nas na kolacji, ale gdybyś widziała miny rodziców gdy tylko się dowiedzieli, że typ ma dwadzieścia lat a jest bogatszy od nich.- uśmiechnęłam się pod nosem wspominając szok wymalowany na twarzach rodziców.

-I dopiero teraz mi o tym mówisz? Jaja se ze mnie robisz?- zapytała z wyrzutem.

-Jakoś nie miałam głowy do tego, żeby Ci powiedzieć. To nic takie..

-Jak nic takiego?- Przerwała mi.- Patrz jak on wygląda! Przecież to jest chodzący Bóg seksu! Na przeciwko ciebie zamieszkuje super przystojny i zamożny chłopak praktycznie w naszym wieku, a ty uważasz, że to nic takiego?!

Wyszczerzyłam oczy gdy Olivia za głośno wypowiedziała swoją opinie i pare osób obok zwróciło na nas uwagę. Nie chciałam robić widowiska. Nie gdy poczułam, że mogę się rozluźnić.

-Ciszej!- Syknęłam i odciągnęłam ją od reszty. Znalazłyśmy ubocze gdzie nikogo nie było i dopiero wtedy spojrzałam na jej twarz.

-Dobra, może jest przystojny i przy forsie, ale to nie wszystko Liv. Wiesz dobrze, że nie jestem za sypianiem z pierwszym lepszym, który się napatoczy.- Skrzyżowałam ręce na piersi.

-Wiem, ale to nie znaczy, że nie możesz się trochę zabawić i go poznać.

Westchnęłam i opuściłam ręce wzdłuż ciała. Nie lubiłam tego chłopaka. Wydaje się arogancki i zapatrzony w siebie. Te jego zielone tęczówki i mocno zarysowana szczęka.. Nie. Nie mogłabym.

-Wiem, że masz problem z zaufaniem po Jamesie, ale nie możesz przez całe życie chować się przed innymi. Jak tak dalej pójdzie kochana, to ty zostaniesz starą panną z gromadką kotów.

-No wiesz, wolałabym psy. Albo chomiki? Nie. Lepsze byłyby papugi bo mogłabym z nimi roz...

-Rose!- Ucięła mi w połowie zdania.- Nie o to mi chodzi.- Przewróciła oczami.

- Wiem. Po prostu.. Nie jestem jeszcze gotowa. Zrozum to.- Chwyciłam ją za rękę.- Jest ślub twojej mamy. Możemy o tym pogadać kiedy indziej? Nie chce sobie psuć zabawy, a tym bardziej tobie.

-W porządku.- powiedziała i ruszyłyśmy do stolika. Wzięłam moją i Liv szklanki i pociągnęłam ją do kuchni gdzie znajdowało się mnóstwo rzeczy zaczynając od najróżniejszych przekąskach, kończąc na wybitnie drogich rodzajach alkoholu.

W pomieszczeniu byłyśmy same, co sprzyjało mojemu planowi. Podeszłam do jednego z dłuższych stołów zastawionego trunkami i podniosłam butelkę wódki, której nazwy nie kojarzyłam.

Czułam na plecach ciekawy wzrok dziewczyny, jednak niespeszona kontynuowałam. Otworzyłam butelkę i uzupełniłam nasze szklanki do połowy. - Z czym sobie życzysz drinka?- zapytałam z szelmowskim uśmiechem.

- Hm, odlej mi trochę, za dużo mi nalałaś. Myślę, że cola wystarczy.- powiedziała również się uśmiechając.

Rozejrzałam się po pomieszczeniu za zlewem, jednak do głowy przyszedł mi pewien pomysł.
Po co ma się zmarnować?