I Accidentally Merried A Dead Woman (Jenlisa)

Chapter Thirteen: Confuse

Lisa Pov:

Maaga akong nagising. Nakita ko si Jennie sa ilalim ng kama na natutulog habang ang dalawang kamay ay nakapatong sa may tiyan niya.

Hindi ko muna siya ginising at pumasok na sa banyo para mag shower. May pasok pa ako mamayang alas otso.

Lumabas ako ng banyo na naka half naked habang pinupunasan ko ang aking buhok. Pag tingin ko sa may kama ko ay nakita ko si Jennie na nakatulalang tumingin sa akin. Iyong towel na pinupunas ko sa aking buhok ay agad kong ipinagtakip sa katawan ko. Si Jennie naman ay dali-daling tumalikod at nakalutang papunta sa sofa at umupo ng nakayuko.

Di ko na siya pinansin at pumasok sa walk-in closet at nagbihis ng uniporme.

Paglabas ko ay di ko na siya nakita.

"Nasaan na naman ba iyon? Bigla-bigla nalang nawawala." Inis kong sabi at lumabas na sa silid. Habang naglalakad ako pababa ng hagdan ay bigla nalang tumunog at cellphone ko. Kinuha ko to sa bulsa at tinignan kung sino ang tumatawag.

Si Somi.

"Yes?" Agad kong sabi pagkasagot ko sa tawag niya.

"Uuwi na ako mamaya diyan. Can we talk personally?" Tanong niya.

"Somi, y-you're married now. If your husband found out that your talking to a man without his notice he'll be mad at you. I don't want to be the cause of your fight." Seryosong sabi ko. Nakarating na ako sa kusina at busy sa paghahanda ng pagkain ko at kay Jennie.

"Tinatanggap mo nalang iyon ng ganon-ganon lang. I thought you love me, Lisa." Parang naiiyak niyang sabi.

"It's hard to accept that you're not here with me. I love you so much, Somi but we can't do anything about it. I told you everything changed now. My heart is in pain when you left me, and the pain is still here. I hate it cause something is confusing me now."

"I did not left you. You just disappear without a trace. I've realized that you work too much for our relationship. Now, it's time for me to fight back. To fight my love for you. I'll divorce him. Let's continue our talk. I'll be heading there now. Please. Let's talk about this. Pick me at the airport at 9 pm." Sabi niya at pinatay ang tawag.

I took a deep sigh, remembering everything is in a mess now. Everything turn out to be confusing. I'm confused right now. I love Somi but I don't want to hurt Jennie.

Bitbit ko na ang mga pagkain na nasa tray. Naglalakad ako pabalik sa silid pero wala si Jennie doon.

"Nasaan na ba kasi iyon!" Naiinis kong sabi. Hinanap ko siya sa buong mansion ngunit wala siya. Pumunta ako sa likod ng bahay na kung saan ang garden at pool. Sa pag-iikot ko. Nakita ko siya gilid ng fountain. Nakaupo siya doon habang binabasa ang kamay ng tubig na tumutulo mula sa tuktok nito.

"Alam mo ba na kanina pa kita hinahanap!" Galit kong sabi.

Nilingon niya ako at ngumiti.

"Nasanay ba kita sa presensya ko? Asawa ko, dapat hindi ka masanay." Makahulugang sabi niya na hindi ko naiintindihan.

"Ano? Hindi naman ako nasanay sayo no. Papakainin lang kita. At isa pa, kung aalis ka dapat magsabi ka." Napikon kong sabi.

"Paano ako magpapa-alam? Nagbibihis ka kaya sa loob. Naisipan ko lang mamasyal sa labas ng bahay niyo. Ang ganda kasi ng umaga. Gustong-gusto ko talaga iyong pagsikat ng araw. Wala namang nakakita sa akin na mga katulong kaya huwag ka ng mag-aalala." Nakangiting wika niya.

"Tsk. Daming sinasabi. Here, I offer to you this food." Sabi ko pagkalahad ko sa pagkain sa kaniya. Bigla lang itong umilaw at agad niyang nilantakan.

"Ang sarap!" Sabi niya