Katı Dünyanın Çocuğu

29 12 9
                                    


Dönüp duran sis birden dağılarak yok olmuş. Hava da deniz de sakinleşmiş. Fakat Jisung bu değişimi görememiş çünkü taşının üzerinde yeller esiyormuş. Jisung artık kumsalda değilmiş.

Kendisini tuhaf, yumuşak bir bayırda otururken bulmuş. İyot kokan hafif bir rüzgar saçlarına vuruyormuş.

Zemin, elebette buna zemin denilebilirse, tıpkı yağmurdan sonraki yosunlar kadar ıslak ve elini içinde geçirebileceği kadar geçirgenmiş.

Önünde sürekli hareket eden manzaraya bakarken bulmuş kendini.

Sarp tepeler köpüklü dalgalar gibi yükselip dağılıyor, kocaman kanyonlar bir açılıp bir kapanıyor, renkli bulutlar ise yok olmak üzere olan bir gökkuşağı gibi parıldıyormuş.

Sonra etrafındaki garip sesi fark etmiş. Sesin ağır, derinden gelen ritmi ona kıyıya vuran dalgaları anımsatmış. Fakat bu ses daha derinden ve zengin geliyormuş. Binlerce insanın şarkı söylediği bir koro gibi duygu doluymuş.

Başka bir dünyada, başka bir diyarda işittiği seslere benziyormuş.

Bu şarkıyı daha önce nerede işittim ben?, diye düşünmüş.

Etrafında bir parıltı oluşmuş ve her yerde gümüşi varlıklar belirmeye başlamış. Jisung ayağa sıçramış ve koşsa mı dursa mı bilemeden olduğu yerde dikilmiş kalmış. Koşsa da nereye koşacağını bilmiyormuş zaten.

Etrafında beliren varlıklar daha da biçim kazanarak uzun ve asık suratlı insanlara dönüşmüşler. Çember halinde duruyorlarmış ama Jisung çemberin ortasında ne olduğunu göremiyormuş.

Seslerini şarkının ritmine uydurarak usulca şarkı söylüyorlarmış. Ve söyledikleri şarkı her notada daha da hüzünlü daha da özlemli oluyormuş.

Aralarından pelerini, yosun yaprakları gibi zarafetle dalgalanan biri dönüp ona bakmış ve uzun bir süre Jisung'u süzmüş.

Sonunda konuştuğunda derinden gelen sesi suyun altındaki bir çan gibi çınlıyormuş.

"Katı dünyanın çocuğu, seni buraya getirmeyi ben istemedim. Ama seni sevdiğini söyleyen oğlum istedi. Bunun doğruluğundan şüphe duysam da onu reddedemezdim."

"Minho mu?" çıplak ayakları ıslak zemine gömülerek ilerleyen Jisung yaklaşmış. "Siz babası mısınız?"

Hüzünlü ilahinin sesi biraz yükselmesine rağmen adam ağzını zorlukla açmış. "Evet ölse de sonsuza kadar babası olarak kalacağım"

Sözleri Jisung'un başından aşağı kaynar sular dökülmesine neden olmuş.

"Yine mi?" diye fısıldamış. "Yine mi aynı şey?"









Hemen üzülme ve sonraki bölüme geç dostum. Oy vermeyi unutma

Fısıldayan Sis, Minsung Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin