Bilmediğim bir nedenden dolayı sabah karın ve baş ağrısı çekerek uyanmıştım. Aniden olmuştu. Çok acı vericiydi. Yataktan kalkmak bile normalde zor gelirken şu an daha da bir zor geliyordu. Neyse ki Mabel seslerden dolayı yanıma gelmişti '' Bana aşağıdan bir ağrı kesici getirebilir misin?'' arada bir sanki birisi karnıma yumruk atıyormuş gibiydi. Karnımı sıkıp bacaklarımı karnıma doğru çektim. Neden aniden böyle ağrımaya başlamıştı ki? Biri de değil! İkisi beraber daha beterdi! '' Merak etme kardiş! Hemen gidip getireceğim!'' hızla yanımdan kalkıp kapıya doğru koşuyordu
Acaba Alice neredeydi? Alice'i kişisel doktorum gibi hissetmiştim Yatakta resmen kendimle cebelleşiyordum, ne biçim işti bu!?
Dün Mike ve Bianca da gelmişti. Onları öyle özlemiştim ki! Bana kardeş gibilerdi
Yataktan kalkmaya çalışırken kapı hızla açıldı. Sizce kim?
Tabi ki Mabel!
İçeriye FBI gibi dalmıştı resmen. Eli boş döndüğünü sanmıştım ama elinde tuttuğu su brdağıyla neşelendim diye biliriz Bardağı ve ilacı elime verdikten sonra annemin aşağıya yemeğe çağırdığını söyledi. İlacı yutup bardağı kenara koydum. Ayağa kalkmak acı veriyordu
Üzerimi değişmem gerekiyordu çünkü dört gündür aynı kıyafetleri giyiyordum. Ve demem gerekirse neredeyse hiç aç değildim. Karnım bile guruldamıyordu
Hızla yataktan kalkıp yüzümü yıkamak için lavaboya yöneldim. Çok şükür ki karnıma tekme atılmamıştı. Yüzümü yıkadıktan sonra gardrobumu açıp içinden kendime altlı ve üstlü bir takım seçtim. Üzerimi değişmek için eriniyordum ama maalesef giymek zorundaydım
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
( Kıyafet!)
Üzerimdeki kazağı giyerken başımın ağrısının geçtiğini hissetmiştim. Fazla sürmedi. Gerçekten fazla sürmedi. Başımın ağrısı geçmiş onun yerine belimde bir ağrıma oluşmuştu
Kendi kendime söylenirken kazağımı giyinme işlemini bitirmiş saçlarımı tarıyordum. Karnıma tekme atılmamıştı. Belimdeki ve karnımdaki ağrı hariç şu an iyiydim
.
.
.
Odada olan olayın üzerinden birkaç saat geçmişti. Şu an ise dışarıdaydık. Mabel, Bianca, Mike ve Pacifica yakalamaca oynuyorlardı. Gideon da benimle beraber salıncakta oturuyordu
Stan amca ölmeden önce bize salıncak almış. Annem öyle demişti. Sırf biz salıncağa binmeyi seviyoruz diye almıştı hem de.
'' Pacifica, kaçma gel!'' Bianca'nın itirazları ormanda yankılanıyordu. Sürekli ya Bianca ya da Pacifica ebe oluyordu. İkisi de birbirini ebelemeye çalışıyordu çünkü ikiside bu oyunda iyi değildi
" Eee, Dipper?" Gideon'a döndüm " Ne?" Sol kaşını kaldırdı " Sende oynayamayacak mısın?" Şu hâlde hiçbir şekilde oynayamazdım. Karnımın ağrısı biraz geçmişti ama belindeki ağrı daha da artmıştı
" Hayır, sen?" Bana bakan mavi gözlerini tekrardan bahçedeki dörtlüye çevirdi. Kollarını çarpı şeklinde boynunun arkasına yasladı .Kendimce ' Ben böyle rahatım ' pozisyonundaydı
" Hıh, yok sağol ben almayayım " Bende belimi iyice yasladım. Bende rahat bir pozisyon alınca aklımdaki soruları Gideon'a sormaya başladım. Ne yapayım? Başka yapacak şey yok
" Bir zamanlar cüce olan birinin yıllar sonra deve olacağını hiç düşünmezdim " Evet bu lafı ona söylemiştim. Gerçekten düşünmezdim. Yani eskiden benden bile küçüktü. Şimdi!
Beni bile geçti!
Hafif kıkırtısı kulaklarımı doldurdu " İnan bana Dipper, bende beklemiyordum "
Yanıtına gülümseyip kafamı da yasladım Verdiği cevaptan sonra bir şey fısıldadı ama ben duymamıştım ' Birşey mi dedin?' diye sorduğumda aklından geçen bir şeyi yanlışlıkla sesli söylediğini söyledi ama nedense bana hiç ama hiç öyle gelmemişti...
Kısa olduğu için çok ama çok üzgünüm. Bu gün telefonum gelecek. Ve sağlıkla alakalı olan sorunları da azaltmaya çalışıyorum. Bu yüzden kısa kısa yazıyorum ve de abim bana bilgisayarı yasakladığı için fazla yazmamıştım. Telefonum Allah'ın izniyle bu gün gelirse daha sık yazmaya başlayacağım. Hepinizi seviyorum sağlıcakla kalın
