-7.Bölüm-

24 14 53
                                    

İlk olarak bu bölümü şehir yolculuğu otobüsünde can sıkıntısından yazıyorum skshkshsnd

Yani tahminen uzun bir bölüm olacak gibi..

Keyifli okumalar 😚✌🏻

🦋

Sağa dön,sola dön,aşşağı doğru dön,düz dön,ters dön,yamuk dön,çapraz dön,dön,dön,dön...

Ay yok! Valla uyuyamıyorum! Telefonumu elime alıp saate baktığımda gece saat üç olduğunu gördüm.

Yatakta oturur pozisyona geçtim ve etrafa boş,boş bakındım. Gece,gece annem kalkıp beni balkonda dans ederken görse tımarhane kapatılma ihtimalim yüzde kaç?

Aslında annem uyuyorsa sıkıntı olmaz,tımarhane de o kadar kötü bir fikir değil...

Şuan sizinle dalga geçtiğimi sanıyorsanız yanılıyorsunuz çünkü çok ciddiyim.

Yavaş adımlarla yataktan kalktım ve telefon ile kulaklığımı elime alarak yavaşça odadan çıktım.

Benim odamın hemen yanı annemlerin odasıydı. Yani en zorlu görevi atlattıktan sonrası kolaydı.

Sessizce kafamı uzatarak annemlerin odasına baktım. İkiside mışıl,mışıl uyuyorlardı.

Sanki vahşi doğada avını kaçırmamak isteyen bir kurt misali yürüyordum evin içinde. Yarın gidip kurt olarak işe başlamalıydım bence.

Annemlerin odasının önünden geçip mutfağa yöneldim o kadar sessizdim ki bir an ben bile benim evde dolaştığım hakkında şüphe duydum.

Balkona yaklaştığım an bir erkek sesi kulaklarımı doldurdu. Mani söylüyordu galiba?

"Uyan güzel,aç gözünü...
Dinle âşığın sözünü.
Vermişim sana özümü,
Benim ay kızım,sultanım.."

Yine hangi ruh hastası bana denk geldi?

Balkon kapısını açıp arkamdan kapattım ve yavaşça balkondan aşşağı baktım.

Yüzü gözükmeyen bir erkek balkonumuzun aşşağısındaki kaldırıma oturmuş bir elinde içki ile mani söylüyordu...

"Uyan,uyan,uyan..."

Birden kafasını kaldırınca ne olduğunu şaşırdığım için ben daha geri çekilmeden o beni görmüştü.

"Hey,sen uyuyan güzel! Demek uyandın!"

Sapık olabilir miydi? Hafif tırmasdım değil yani..

Adama cevap verme tenezzülü duymadan o bana,ben ona bakıyordum. Şimdi gelip bi Allah'ın kulu bana 'gerizekalı çekilsene oradan' dese. Haklı...

"Hatırlamadın mı beni? Hahalet?"

Son kelimeyle gözlerim fal taşı gibi açıldı. Tabi ya.. Bu o çocuk...

Flash Back:

Gözünden bir iki damla yaş aktı. Bir anda gözleri benim arkama sabitlendi. Neye baktığını merak edip arkamı döndüm.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Sep 05, 2023 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Chi Ku (Ara Verildi)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin