Detroid Gizemi

11. Benim İçin Var

Şubat 3, 2023, 10:49

I: "Ne düşünüyorsun?"

N: "Caine hakkında... Çok garip bir kadın. Şimdiye kadar psikoloji bölümünden çok kişiyle karşılaştım, ama böylesini ilk kez görüyorum."

G: "Yeter Chloe, kapa çeneni."

C: "Bakmak istiyorum ama! İzin ver telefonuna bakayım! Duyduk duymadık demeyin, Gavin'in sevdiği var!"

N: "Hah, bir bu eksikti. Değerli bilgiler için teşekkür ederiz Chloe, ama biz iş konuşuyoruz."

I: "Bu doğru mu Gavin?"

G: "Aslında hayır... A, evet. Bilmiyorum."

Chloe ise Gavin'in telefonuna bakmaya çalışıyordu, ama Gavin telefonu kendine çekiyordu. İceşiyorlardı resmen.

H: "Şu gürültüyü kesin şapşallar!

G: "Onları aldırmayın Teğmen, hepsi "Chloe'nin Boşboğazlıkları" diye geçiyor."

C: "Bana bak budala!"

I: "Hep böyle olacaksanız, biz siktirip gidelim ha?"

G: "Hiç gerek yok Ivy, konu kapandı zaten."

Ivy gözlerini devirerek bakışlarını bilgisayar ekranına verdi. O sırada çantasındaki telefonu çaldı, eline aldı.

I: "Buyrun? Efendim? Sesiniz gelmiyor, alo. Kimdiniz?"

Ivy yerinden kalktı.

I: "Neresi? Ne zaman? Hemen geliyorum."

N: "Bir sorun mu var?"

Ivy duraksadı, yutkundu. Masadaki çantasını aldı ve omzuna geçirdi, adımlarını hızlandırarak çıkışa doğru giden basamaklara yöneldi.

I: "Yok."

"Aradığınız kişiye şu anda ulaşılamıyor, lütfen daha sonra tekrar deneyiniz."

Hassiktir, neredesin sen?

Ivy arabaya oturdu ve arkasından kapıyı kapattı. Derin nefes alarak arabayı çalıştırdı. Gaza bastı ve oradan toz oldu.

"Aradığınız kişiye şu anda ulaşılamıyor, lütfen daha sonra tekrar deneyiniz."

Araba Karakol'a yakın bir yerde durdu. 6-7 katlı binaların olduğu bir mahallenin ara sokaklarından birinde durmuştu. Arabadan indi ve sertçe kapıyı kapattı. 2 binanın arasındaki dar uzun koridorla diğer sokağa geçti. Kar dinmiş, yerine narin yağmur gelmişti. Yüzüne çarpıyordu su damlaları, ama o yüzünde bir endişe ve kızgınlık ifadesi vardı. Yorgunluk göz altlarına vurmamıştı, ama hareketlerinden çok belliydi.

D: "Dur!"

Hassiktir, galiba onu tanıyorum. Polislere haber vermem gerekirdi. Yine aynı hatayı yaptın Ivy!

D: "Bana yardım etmeni istemiştim. Etmedin. Tatlı dille konuşmak istedim küçük bayan. İzin vermedin, her şeyi boka sardın."

I: "Bak Dan, böyle olmasını ben istemedim."

D: "İsmimi nereden biliyorsun?"

I: "Sen benimkini nasıl biliyorsan ben de öyle. Ama ilk önce elindeki silahı bırakman lazım Dan. Tek başıma geldim, kimse yok, gördün mü?"

Etrafı eliyle gösterdikten sonra ellerini kaldırdı. Evet, Karakol dışına silah götürmek uygunsuz bir hareketti, ama Ivy için kurallar yıkılması gereken duvarlardan öte bir şey değildi.

D: "Bu sefer bir yanlışın olamayacak. Çünkü korkuyorsun."

I: "Dan, bak. Ben Allah'tan başkasından korkmam. Ve sana şunu söyleyeyim, ikimiz de aynı tabakayız. İnsanız. O nerde? Durumu nasıl?"