atlantis tapes 𔗫 suegiku

beni ışığa götürebilir misin?

"şimdi daha iyi misin?"

kenji onaylar biçimde kafasını sallarken gülümsedi, tecchou'nun ona uzattığı bardağı eline aldı. sıcaklığından dolayı yüzü kasılsa da ifadesi değişmedi. sarıldığı yorganı biraz daha çekti üzerine, öksürmek istese de bunu tecchou gittikten sonra yapmaya karar verdi. onun önünde öksürseydi, tecchou kendini suçlu hissedebilirdi. 

"iyiyim, tecchou-san. zaten kötü hissetmiyordum. dert etmeyin, lütfen."

tecchou dudaklarını birbirine bastırdı. içindeki suçluluk duygusunu bastıramıyordu, yine de her seferinde kendini kenji'den yardım istemekten alıkoyamıyordu. "onu gerçekten denizin içinde gördüm sanmıştım. yanılmışım. üzgünüm, senin yerine ben bakmalıydım."

kenji'nin yüzündeki gülümseme genişledi, başını hızlıca iki yana salladı. "lütfen kendinizi suçlu hissetmeyin, tecchou-san! denize girmek benim fikrimdi. uykum ağırdır, uyanınca hiçbir şeyim kalmaz."

"pekâlâ.." tecchou bir süre sessizce burnunu çekerken sıcak çayını yudumlayan sarışın çocuğu izledi. onu bu işin içine sürüklemek istememişti, kenji yardımı kendisi teklif etmişti ve tecchou bu durumdan memnun olmadığını söyleyemezdi. tek başına olmamak onu iyi hissettiriyordu.

"yarın da yardıma gelebilir misin? içimden bir ses yarın orada olacağını söylüyor."

kenji'nin yüzü aydınlandı. "geleceğim ve sizinle birlikte bekleyeceğim. şafağa kadar!"