atlantis tapes 𔗫 suegiku

oralarda kimse var mı?

tecchou gözlerini gökyüzüne çevirip iç çekti. kafasından çıkmayan olaylardan daha boğucuydu gökyüzü. süzülüp yüzünü okşayan rüzgar başını ağrıtmaya yetiyordu. yine aynı yerde, yine aynı saatlerde kenji ile beraber kumların üzerinde oturmuş, kendini gösterecek bir umut ışığı bekliyordu.

"şafak söküyor." kenji uykusu olduğunu gizlemeye çalışsa da esnemeden edemedi.

onun enerjik hallerine alışıktı tecchou, yorgun gözlerini görünce oturduğu yerde rahatsızca kıpırdandı. nefesini sessizce dışarı üfleyerek sıkıntısının bir kısmını gökyüzüne doğru bıraktı.

"daha bekleyecek miyiz, tecchou-san?"

kendine dönen bir çift göze odaklandı tecchou. sarışın çocuğun gözlerinden uyku akıyordu. kendini ayık tutabilmek için dirseklerini geriye yaslamıştı, tek eliyle koluna bulaşan kum tanecikleri ile oynuyordu. onu izlerken kendini kötü hissetti tecchou, yine gün boyu hiçbir gelişme kaydedememişlerdi.

"eve gidelim. yarın tekrar geliriz."

kenji yarım yamalak gülümsedi ve başıyla onu onayladı. "şafak sökene kadar bekleriz."