Herkesi kıskandıran ve büyüleyen birisin, kime seni anlatsam sadece peri masalların da olabileceğini sanıyorlar. Dışarıdan da gerçekten öylemisin yoksa sadece bir peri masalımısın bilinmez ama benim için peri kızısın. Evvel evvel zaman için de seni ilk gördüğüm zaman beyaz yakalı sweat t shirt 'ünle altın da gri pantalonun vardı, makyajın yoktu sadece biraz, çok az pempe ruj sürmüştün, takı da takmamıştın, sadece elin de nokia c3 markalı telefonunla duruyordun, gözlerin her baktığın da renk değiştiriyordu sanki, saçların perdenin araladığı güneşle beraber altın sarısı gibi parlıyordu, uzun ve ince dudakların öpmeye değerdi bir daha dudaklarımı hissedemiyecek dahi olsam bile, hiç bir zaman, hiç bir kimse beni senin gibi anlamlı öpemeyecek ve içim de o duygu patlamalarını canlandıramıyacak. Nefesimi kesemeyecek, o güzel günleri geri getiremeyecek. Benim için o kadar özelsin ki, gizli kutunun gizli bölmesin deki ''gizli'' kadar özelsin bende. Kimse oraya ulaşamaz, ben izin versem bile ilahi şeyler izin vermez. Bunları hakedecek ne yapdın ? Sana neden bu kadar çok aşık oldum ? Neden bu kadar çok maşuksun ? Yine sorular sormaya başladım kendi kendime. Pazarlık yok benim hayatım da ya hep ya hiç, ben ''ya hep'' dim sen ''ya hiç''. Ben bay geceydim sen bayan gün ışığı. Şu hayatta bir yıldız olsam sen yine uzayın diğer tarafın da olur, görebileceğim kadar yakın, dokunabileceğim kadar uzak olurdun yine.. Bu gün benim için özel bir gün senin bu şehirden gidişini kutluyorum, nereye gittiğini bilmeden, ben ise bu şehirden ayrılmak için daha hazır olmadığımı hissediyorum, bundan haftalar önce seni tekrar son bir kez görebilmek için o kadar çok plan yaptım ki, nutkun tutulur. Olayları farklı açılardan her türlü olasılığı hesaplayıp beynimin bir köşesine kaydettim, amma velakin bu cesareti bulamadım, en büyük eksikliğim cesaret sanırım, seni o kadar çok seviyorum ki senden korkuyorum, söyleceklerimden ve kendimden. Kendime karşı bir savaş, soğuk ve ateşlerle çevrili bir savaş, kaybetmekten o kadar çok korkuyorum ki araf da olmak iyi geliyor bana bazen. Senin yüzünden sen bile bilmezken, sırf seni seviyorum ve seni anlattığım için bir çok kişi çıktı hayatımdan, ben burada senden ve bizden habersiz bunları yazarken sen kim bilir hangi sevgilinle konuşuyorsun. Gel de sövme bu duruma, durum demişken yalnış anlamayın, hayatın ta kendisi bu paradox. Sana ne son yazım olacak bu nede sonum olacaksın, Bütün kainat bizi çığlık çığlığa bağıracak ama sen o sağır kulaklarından bizi asla tanıyamıyacak ve duyamıyacaksın. Evet ben, eski ben, ben değilim.
