5.Bölüm

25 13 71
                                    

~TAKIM ELBİSE~

Haftanın en güzel günü Pazar gelmişti sonunda ve biz ailecek kahvaltı yapabilecektik. Sabah 10.30 gibi annemle kalkıp güzel bir kahvaltı hazırlamak için işe koyulduk, babam bütün hafta yorulduğu için olabildiğince sesiz olmaya çalıştık. Saat 11 gibi babam kalktı kahvaltı ise neredeyse hazırdı.

Ailecek olan güzel kahvaltımızdan sonra annemle mutfağı toparladık. Birlikte dışarı çıkmaya kara verdik hem benim okul alışverişimi yapacak ve biraz gezmenin iyi olacağını düşündük

Altıma yeşil bir kargo pantolon üstüme de beyaz bol bir tişört giydim makyaj yapma gereği duymadan sadece nemlendirici sürdüm saçlarımı da tarayarak salık bıraktım, telefonumu alarak odamdan çıktım. Cüzdanımı ne olursa olsun her zaman yanımda tutardım ama babam yanımda olacağı için pekte gerek duymamıştım. Kapıda bizi bekleyen babam üstüne siyah çizgileri olan bir tişört altına ise beyaz bir şort giymişti,

"Çok yakışıklı olmuşsun babacım" dedim babama sarılarak

"Sende çok güzel olmuşsun kızım"

"Ben nasıl olmuşum? " Diyen anneme döndük ikimizde bebek mavisi vücutunu biraz saran uzun bir elbise giymişti saçlarını ise yukardan toplamış gözüne ise gözlük takmıştı çok şık ve spor duruyordu babam benden önce davranak annemin yanına gitti

"Çok güzel olmuşsun karıcım" diyerek yanağından öptü annemi

"Eh işte sende güzel olmuşsun"diyen annem kıkırdadı babam ona gülümseyerek karşılık verdi

"Bende güzel oldum artık çıkalım" diyerek anele babamı ayırdım ve annemin koluna girdim. Evden çıktık ve avm ye doğru yola çıktık yaklaşık 15 dakika yürüdükten sonra avm ye ulaşmıştık annemle babam birkaç mağazalara bakacaklarını söylediler ve yanımdan ayrıldılar ben ise okul için bir kaç şey bakacaktım üst kata ki D&R bakmaya karar verdim. İçerisi biraz kalabalıktı hem pazar günün verdiği kalabalık ve okul teleşı vardı.Çok tatlı postitler ve defterler vardı, Lgs için işime yaraya bileceğini düşündüğüm birkaç not defteri almaya karar verdim, iki üç tane defter, kalem, renkli kalemler aldım. İşime yarayabilecek olanları aldıktan sonra kitap bölümüne yöneldim, çok güzel ve tatlı romantik kitaplar vardı ama okul öncesi sarmasını ve unutamayağım şeyler bıtakmasını istediğim için Veronika Ölmek İstiyor kitabını seçtim.

Kitaplar arasında gezinmek beni rahatlatmıştı, elimde olsa dört beş tane kitap alırdım ama okuyacak vaktim olmadığı için vazgeçmek zorunda kaldım. Elimdeki defter, kalem ve kitaba baktım daha fazla şeye ihtiyacım yoktu yavaştan kasaya doğru yönelmeye başladım.

Telefonumun çaldığını duyunca hemen cebimden çıkardım ve arayan kişiye baktım, kayıtlı olmayan bir numaraydı sesiz bir noktaya giderek telefonu açtım.

"Alo" dedim

"Alo" dedi tanıdık bir ses

"Hilal ben Burak rahatsız etmedim işallah" rahat ve küçük bir nefes verdim

"Yok estağfurullah olurmu öyleşey"

"Anladım, nasılsın?"

"İyiyim, Sen nasılsın?

"Bende iyiyim" herhangi birşey olduğunu sesinden bile anlamıştım

"Bir şey diyeceksin sen ne oldu?"

"Kızlar gurup açmak istiyorda senin derslerin ağır olur o yüzden sana sormak istedim"dedi utangaç bir sesle

"Anladım, benim için sorun olmaz gurup açabilirsiniz"

"Tamam, bu numara benim kaydedebilirsin"

"Tammadır hemen kaydediyorum" dedim ve telefonu kapattım.

Telefonu kapattıktan sonra numarayı *Oyuncu* olarak kaydetttim. Birkaç dakika sonra telefonum titremeye başladı gelen mesajlara vaktığımda Burak'ın bahsettiği gurup olduğunu gördüm

Melo: "Selaaağğm"

Aslımm: "Selaamm"

Oyuncu: "Selaam, Hilal hoşgeldin"

Hilal: "Hoş buldum"

Hilal: "Gurubu ne zaman kurdunuz bakalım, hislerime göre daha önceden de varmış gibi" Ciddi anlamda bu şekilde hissediyordum,bu gurupta anlayamadığım bi gariplik var.

Melo: "Olurmu öyle Hilal aşk olsun"

Aslımm: "Evet Hilal seni almadan olmazdı olmadıda"

Hilal: "Tamam tamam şaka yapıyorum"

Aslımm: "Melooo sen niye birşey yazmıyorsunnnn!"

Melo: "Teyzemler deyim de Doruk ağlıyor ona bakıcam bekleyin"

Hilal: "Bende AVM deyim sonra konuşuruz"

Oyuncu: " Tamam, Görüşürüz"

Aslımm: "Görüşürüz"

Telefonu kapattım ve kasaya doğru ilerlemeye başladım tam o sırada annem ve babamda içeri girdi ve annem neler aldığıma baktı

"Çok güzel bunlar kızım ama bu kitap için eminmisin" dedi Veronika Ölmek İstiyor kitabını göstererek

"Evet anne kısa bir kitap zaten bitiririm hemen"

"Yok annem o yüzden demedim bitirirsin de piskolojin için iyimi ?"

Gülümsedim ve "Evet anne hangi kiyabın bende etki yaptığını gördün" dedim ve annem kaşlarını kaldırdı

"Evde Mutlu Mutlum diye gezmelerin mi,karantina bitti diye ağlamaların mı, Ölüler konuşamazdı galiba ondan etkilenip yarım bırakman mı?" diye sordu annem bense hala gülümsüyordum

"Hayır anne ya ne güzel kitap okuyorum sevinsene ya"Dedim dudak bükerek

"Tamam, ama bidaha bu tür kitaplar almak yok"

"Tamam tamam annem bidaha almam"dedim pis pis gülümseyerek tabikide son olmayacaktı hiçbir zaman hemde

Kasada ödedikten sonra annemlerin aldıklarına baktık  annem kış yaklaştığı için uygunken hem kendine hemde bana kazak almıştı babam ise kendine kısa kollu bir t-shirt almıştı. Benim tuvaletim geldiği için tuvalete gideceğimi söyledim ve yanlarından ayrıldım.

AVM lerde de tuvalet bulmak Dünya'nın en zor şeyi filan olabilir arıyorum arıyorum bütün AVM yi gezdim resmen. En sonunda aramaktan vaz geçip Acil durum merdivenleri ne doğru gittim oralar genellikle ara katlar tuvaletin olduğu yerlere çıkıyordu.

Kapıyı iterek içeri girdim içerisi biraz korkutucuydu, sarı ışıkları olan ve uzun dar koridor da ilerledikçe korkum biraz artıyordu ama burası AVM'ydi bunu kendime hatırlattım ve birazda olsa içim rahatlamıştı.

Birkaç kapı denedikten sonra kaybolduğum kanaatine vararak olduğum yerde durdum ve etrafıma bakındım,ilerideki kapıdan sesler duyunca küçük adımlarla o tarafa doğru gittim, yaklaştıkça sesler artıyordu insanların konuşma sesi yürüme sesleri birinin çığlığınık sesini duyunca arkamı döndüm ve koşarak koridorlardan geçtim. Arkamdan gelen ayak seslerini duyunca durdum ve arkama baktım kimse görünmüyordu ama adım sesleri hala geliyodu yan koridorlardan birinde takım elbiseli adamlar çıkınca korkuyla birkaç adım geriye gittim

Takım elbiseli adamlar bana doğru yürümeye başlayınca arkamı döndüm ve son gücümle koşmaya başladım onlarında konuşma sesini işitince dahada hızlandım. Karşıma iki koridor çıktı sağa doğru dündüm ve son hızımla koşmaya devam ettim birkaç kere sola ve sağa doğru döndükten sonra girdiğim koridorda karşıma duvar çıkınca yutkundum duvarlar aramda geçen sözsüz birkaç dakikadan sonra arkamı döndüm takım elbiseli adamlar bana bakıyorlardı...
   

💖
Bölümü tam yerinde bitirdiğimi  düşüyorum bu bölüm biraz kısa oldu ama olsun 6.bölümde GÖRÜŞÜRÜZZ

•Eklerin Pikniği•Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin