~PİKNİK~
Gözlerimi açtığımda uyuya kaldığımı fark ettim etrafa bakındım ama kimse yoktu sesiz bi ortam vardı hava ise karamakla kararmamak arasındaydı saatin çok geçtiğini fark edince telaşla ayağa kalktım hızlı adımlarla yukarı çıktım kütüphanenin nüfusu azalmıştı telaşla telefonumu elime aldım sayamadığım kadar mesaj ve arama vardı annem ve babam yerine çoğu Aslı'dandı. Saat daha fazla ilerlemeden eşyalarımı topladım ve aşağıya indim masa kartımı verdim ve kütüphaneden çıkıp evin yolunu tuttum.
Yolda giderken ilk önce annemi aradım kütüphaneden çıkıp eve geldiğimi söyledim babam henüz evde yoktu yavaş adımlarla yürümeye devam ettim. Tam Aslı'yı arayacaktım ki Aslı beni aradı telefonu açtım ve Aslı'nın telaşlı sesi beni karşıladı.
"Hilal nerde sin ya sen mesaj atıyorum cevap yok arıyorum açmıyorsun korktum"
"Sana da merhaba Aslı, kütüphaneden çıktım eve gidiyorum, kütüphanenin bahçesinde uyuya kalmışım telefonum yukarıdaydı telaş yapacağın bir durum yok sakin ol"
"Ödümü kopardın Hilal aklımdan neler geçti"
"Annem senin kadar arayıp sormamış Aslı korkma, buluşmayı ayarladın mı onu söyle sen"
"O konuya gelirsek evet ayarladım tek bir sorun var Burak'a ulaşamıyoruz ona sormadan saat ve yer ayarlayamıyoruz" Biri kolumu tutunca arkamı döndüm ve kim olduğuna baktım, bu o ela gözlü çocuktu.
"Aslı ben seni arayacağım" diyerek telefonu kapattım. Ne oldu gibi ona baktım o ise ne diyeceğini hatırlarmış gibi saçlarını karıştırdı
"Oturduğun bankta kulaklık bulundu herkese soruldu ama kimseden cevap gelemdi bende senin olabileceğin ihtimali ile peşinden geldim" dedi elindeki kulaklığı göstererek, elindeki kulaklık berimdi.
"Teşekkür ederim evet bu benim kulaklığım, uyuya kaldığım için acele ettim o arada düştü galiba" diyerek elindeki kulaklığı aldım
"Rica ederim" dedi ve dudaklarına küçük bir gülümseme yerleştirdi bende aynısını yaptım ve ikimizde kendi yolumuza gittik.
-1 Saat sonra-
Eve gelmiş pijamalarımı giymiş ve yemek yemiştim, Anneme olanları anlatmıştım çok fazla tepki göstermemişti ama azda olsa haklı olarak kızmıştı babamın gelmesine çok az bi vakit kalmıştı ondan küçük bir ricada bulunacaktım bu yüzden gelmesini bekliyordum o arada ise kendime kahve yapıp balkonda biraz keyif yapmayı planlıyordum ki kapı odamdan çıkıp kapıya doğru ilerledim annem çoktan kapıyı açmıştı babam eve girince ellerini yıkadı üstünü değiştirdi ve yemek yedi bense peşinde kedi gibi gezmiştim babam en sonunda televizyonun başına geçince bana baktı
"Ne oldu bakalım anlat, peşimde gezdiğine göre bir şeyler var" Gülümsedim ve babamın yanına oturdum
"Babacım seni çok seviyorum sana yük olmakta istemiyorum ama malum seneye Yks var ve benim şimdiden çalışmaya başlamam lazım, çalışıyorum ama kaynaklarım bana yetmiyor küçük bir kitap alışverişi yapabilir miyim ?" dedim cilveli cilveli gözlerimi kırpıştırdım babam ise gülümsedi
"Bunu soruyor musun kızım tabi yapabilirsin, ayrıca bana yükte olmuyorsun bunu bir daha duymak istemiyorum" dedi bense gülümsedim
"Teşekkür ederim canım babam" dedim ve sarıldım babamda bana sarıldı, bunu gören annem ise kıskanan gözlerle
"Hep baban zaten" dedi ve yanıma oturdu oda bana sarıldı ama bunu yaparken babamı yavaşca itti bense kahkaha attım. Ailecek olan sohbetimizden sonra ben dinmek istediğimi söyleyerek odama geçtim.
