9 bölüm |Benimle kal|

177 16 4
                                    

İyi okumalar~

Medya ; Emir

-

Hissettiğim ağrıyla yüzüm buruştu.

Gözlerimi açmak istiyordum ama ışık süzmesi izin vermiyordu. Canımı acıtıyordu.

Boğazımdaki kuruluk nefes almamı zorlaştırdığın da öksürmeye başladım.

Omzuma dokunan elle zorla da olsa gözlerimi araladım. Işığa alıştığın da gözlerim etrafa baktım.

Başımın üstünde duran Onur'a diktim gözlerimi.

Zorlukla yutkunup "Ne oluyor?" Diye sordum. Burnunu çekti ilk önce, sonra dudakları titredi. Başını kaldırdı, iç çekti derince.

Vücudum da hissettiğim ağrıyla inledim. Her tarafım ağrıyordu, başım ise zonkluyordu. Sıkıca tuttuğum elini bırakıp arkama yaslandım.

Etrafa baktığım da İsmet ve Emir'in bir birlerine sarılı şekilde kanepe de uyuduğunu gördüm. Onlara gülmek için dudaklarım kıvrılmıştı ki, aklıma doluşan düşüncelerle tüylerim dikenledi.

Annem..

Uzandığım yerden hızlıca kalktım. Kolumu acıtan şeye baktım. Serum takılmıştı. Kolumdan çekip çıkardım. Ayağa kalktım hızla.

Ancak gözümün önü karardığında. Dizlerim titredi ve yere yığıldım.

"Ali!" Koluma sarılan parmakları hissettim. Ancak etraf dönüyordu. Vücudum titrekti ve midem bulanıyordu.

"Bırak kolumu" dedim kasılan sesimle. Kendi sesim kulaklarıma ulaşamadı. Öksürdüm.

"Ali iyi misin?" sordu ama cevaplamadım.

Kolunu itip ayağa kalktım. Anneme gitmeliydim. Ayaklarımın uyuşukluğu canımı yaksa da umursamadım.

Kapıya koştum. Kapıyı açtığım da önümde beliren adamla irkildim.

Maran.

Ordaydı. Evime gelmişti.

Dizlerim titrediğin de yakasına yapıştım.

"Annem nerde?" Dudaklarım titredi. Gözleri donuk bakıyordu. Elindeki poşeti yere bırakıp omzumu tuttu.

"Neden ayaktasın sen?" Arkama boylandı. "Doktoru çağır aval aval bakacağına!" Sert sesi bana işlemiyordu. Tek umursadığım annemdi.

"Maran bana bak" arkamdaki gözleri beni bulduğun da yakasında ki ellerimi yüzüne çıkardım.

"Annem nerde Maran?" Dedim titrek sesle. Kabullenemezdim.

"Atlas yatağına geç" dedi ama umursamadım. Başımı olumsuzca salladım. Ben anneme gitmek istiyordum.

Yanaklarımdan süzülen damlaları baş parmağıyla sildi ve saçımı geri taradı eliyle. "Beni anneme götür nolur" dedim ama iç çekip başını salladı.

"Yalvarırım anneme götür beni. Dayanamıyorum! Annemi istiyorum!" Üstüne bağırdığım da tepkisizce yüzüme baktı.

"Tamam ama doktor izin verirse" dedi. Dudaklarım titredi. Başım eğildi önünde.

Kendimi çok çaresiz hissediyordum.

Annemi öyle gördüğüm de dünyam başıma yıkılmıştı. Ayaklarına yapışmıştım, bir umut. Annemin ayaklarını omzuma koymuştum ben. Yaşasın diye. Nefes alsın diye.

Ölmemişti emindim. Titremişti ayakları.

Vücudum havalandığın da gözlerimi sıkıca kapattım. Elimle kapattım yüzümü. Canımın acısı bir taraftan, anne acım bir taraftan durduramadım kendimi. Ağladım.

İkiz | BxBHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin