İkiz | BxB

5 bölüm |Bana Yardım Et|

Artık olaylara yavaş yavaş girsek mi diyorum? Nede olsa öğretmen öğrenci kurgusu değil kitap. daha taşaklı yazmayı planlıyorum 🤌🏻

İyi okuyun~

Medya; İsmet
-

Beni uykumdan çekip çıkaran şey gürültü konuşmalardı.

Evet konuşma, galiba.

Gözlerimi ağır ağır açıp etrafıma baktım. Daha hava aydınlanmamıştı, odam karanlıktı. Tek ışık kaynağı kapının aralık kalan kısmından yansıyordu.

Yataktan kalkıp kapıya ilerledim. Boğuk sesler gittikçe netleşiyordu.

Kapıyı açtığım da ağız dolusu küfür yüzüme çarptı. Annem koltukta oturmuş önünde sessizce ağlayan kız kardeşime doğru küfür ederek bağırıyordu.

Uykum hemen dağıldı.

Koşar adım Lara'nın önüne geçip onu arkama aldım.

Annemin aklı başında değil gibiydi.

"Anne ne oluyor? Niye azarlıyorsun kardeşimi?" Dedim yüzüne bakarak. Bakışları hiç hoşuma gitmiyordu. Bir şeyler mi olmuştu yoksa bir şeyler mi içmişti emin değildim.

"Siktir git odana!" Yüzüme doğru bağırıp küfür ettiğin de dişlerimi sıktım.

"Anne doğru konuş!" Sıkılı dişlerimin arasından tıslar gibi konuşmuştum. Ses tonumu kaldırmak istemiyordum.

"Aynı babanız gibisiniz! Nefret ediyorum ikinizdende!" Hışımla ayağa kalkıp üstüme geldiğin de Lara'yı koruma iç güdüsüyle arkamı anneme dönüp kardeşime sarıldım.

Sırtıma inen yumruklarla sarsılsam da bırakmadım.

"Anne dur yalvarırım!" Lara hıçkıra hıçkıra ağlayarak bağırdı. Ama annem kendin de bile değildi. Sırtım uyuşmaya başlamıştı bile.

"Abi" Göz yaşı atletimden açıkta kalan tenimi ıslatıyordu. Daha fazla dayanamadım ve kardeşime bakıp "Odama git ve kapıyı kilitle. Ben kapını çalana kadar çıkma" dedim. Tereddütle baksa da korktuğu için başını salladı.

Onu bırakıp arkamı döndüğüm anda hemen odama koştu. Annem beni bırakıp ona taraf gideceği sıra da kolundan tutup koltuğa oturttum.

"Anne Allah aşkına dur artık!" Dedim ama boşunaydı. Çıldırmıştı.

Annem beni ittiğin de cebinden yere düşen şeyle gözlerim şokla açıldı.

Şırınga.

Bir yerdeki şırıngaya bir de odamın kapısını kıracak gibi vuran anneme baktım.

Uyuşturcu kullanmıştı.

Benim annem, annem..

Gözlerim doldu. Bunu bize neden yapıyordu? Bizi siktir et kendine bunu niye yapıyordu? Hiç mi acımıyordu kendine.

Burnumu çekip anneme seslendim.

"Anne ne yaptın sen?" Bana bakmadı bile.

"ANNE!"

Sesimle irkildi.

Titreyen elleri kapının üzerinde durdu ve bakışları bana döndü.

Gözleri kıp kırmızıydı.

Yanağıma doğru yol alan ıslaklığı omzumdaki atletin bez parçasıyla sildim.

Biz neden bu hale gelmiştik?