Rüyada mıyım? / AİLE KURGUSU

2.Bölüm

Medya: Ekin Kaya

Cidden bayılmıştım ve şuan öz ailem ile evimize gidiyordum. Her ne kadar ben Ahlat Kaya'nın biyolojik kızı olsamda isminin Hayat olduğunu öğrendiğim kız İsmet Karasu'yun kızı değildi.

Yani anlıyacağınız Hayat bildiğiniz eşya gibi ortada kalmıştı. İğrenç bir durumdu. Peki Hayatın öz ailesi kimlerdi?

Sonunda yeni evime varmıştık. Arabadan indiğimde karşımda çok güzel bir ev duruyordu. Bu eve sahip olmam için yıllarımı vermem lazımdı.

"Kızım burası senin yeni evin." Duyduğum ses ile kafamı kaldırdım Aysun hanım bana heyecanlı bir şekilde evi anlatıyordu. Evin içerisine girdiğimizde bizi 40 yaşlarında tonton yanaklı bir kadın karşılamıştı. Aynı Nilda teyzem gibi sevecen bir kadındı.

"Hoşgeldiniz Hanımım sizde hoşgeldiniz Nisa Hanım." Nisa Hanım mı? Ablam bana Nisaland derler.

"Nisa demeniz yeterli teyzeciğim." Tonton ablamın yüzü gülmüştü işte şimdi evimde hissediyordum.

"Tatlım istersen sen odana geç dinlen abilerin gelince Sevil Hanım seni aşağı çağırır." Abilerin mi demişti yoksa ben mi yanlış anlamıştım?

"Abilerim mi?" Kaç tane vardı sanki. İşte tam olarak kafamdan kaynar suların döküldüğü anlardı Aysun Hanımın sözleri.

"5 abin ve 1 tane erkek kardeşin var tatlım." Diyip gülmüştü. KADIN CİDDEN GÜLMÜŞTÜ! korkunç rüyamın devamında bunları yaşıyacağımı hiç düşünmemiştim.

"Ben bi soğuk su alıyım Sevil teyze." evet doğru duydunuz gerçekten soğuk su istemiştim kadından. Suratıma bön bön bakan bir aile ile karşı kaşıyaydım.

Odama çıktığım zaman kendimi direkt yatağa bırakmıştım daha 1 gün önce kendi evimde arkadaşlarımla doğum günü partisi veriyordum. Şimdi ise eski evimden çok uzakta hiç tanımadığım insanların arasında yaşam savaşı veriyordum.

Uyumaya çalışırken bir anda koridordan sesler yükselmeye başlamıştı. Allahım bi rahat yok mu bana? Yoksa abilerim mi gelmişti?

"Hayat kardeşim lütfen kapıyı açar mısın?" Bu ses Miraça aitti ve sanırım Hayatın odasının önünde bağırıyordu.

"GİDİN BURDAN BEN SİZİN KARDEŞİNİZ DEĞİLİM!"

"Ne demek o canım kardeşim sen bizim öz kardeşimizsin." İşte yine bu evde yalnız başıma olduğumu anlamıştım abilerim hiç bir zaman beni öz kardeşleri gibi görmüyecekti.

Saçmalama Nisa daha onları tanımıyorsun bile.

Evet doğru tanımıyordum ve bu beni daha çok korkutuyordu. Ben bunları düşünürken koridorda savaş çıkmıştı artık Hayat Miraç'a cevap vermiyordu. Her vermediği ses Miraç'ı daha çok çıldırtıyordu.

"Anne hadi hızlı yedek anahtarı getirin."

"Tamam oğlum dur Sevil Hanım getiriyor."

Artık bende odamdan çıkmıştım. Aysun Hanım ve Miraç yedek anahtarı bekliyordu. Bir yandan Miraç ve Aysun Hanım hâlâ Hayat'a sesleniyorlardı fakat odadan ses gelmiyordu. Bu durum hepimizi korkutmaya başlamıştı.