"បងឆាប់ដឹងខ្លួនមកវិញណាអូននៅទីនេះចាំបងដឹងខ្លួនមកវិញ"peteអង្គុយកាន់ដៃអ្នកដែលកំពុងតែដេកនៅលើគ្រែអ្នកជំងឺមិនកម្រើកដៃជើងសូម្បីតែបន្តិច
"Appa..."សុខៗvenniក៏ហៅpete pete សម្លឹងមើលហើយក៏ញញឹមទាំងទឹកភ្នែកកំពុងតែហូរមក
"Hatលោកជួយយកvenniទៅលេងឲ្យឆ្ងាយពីទីនេះបានទេ?ខ្ញុំមិនចង់ឲ្យគេឃើញប៉ារបស់គេបែបនេះទេ"peteសម្លឹងមើលមុខhatហើយក៏លូកដៃទៅកាន់ដៃhatហាក់ដូចជាកំពុងសុំអង្វរ
"បាទបាន អញ្ចឹងចុះខ្ញុំយកvenniទៅនៅជាមួយខ្ញុំមួយរយៈឯងកុំបារម្ភអីណាខ្ញុំនិងមើលថែvenniឲ្យឯងមើល ប-ប្ដីរបស់ឯងទៅកុំបារម្ភ"hatញញឹមព្រមទទួលសំណើររបស់pete
"តោះvenniពួកយើងទៅលេងនៅឯណាល្អទៅណ៎"និយាយជាមួយvenni
"ខ្ញុំចង់ទៅមើលសួនសត្វពូhatនាំអូនទៅទៅណា"venniធ្វើមុខcute ចេញមក
"បាទៗចាំពូនាំទៅ"និយាយចប់ក៏លើកបីVenniឡើងហើយក៏នាំគេចេញពីមន្ទីពេទ្យបាត់ទៅ។
"Peteកូនចង់ញ៉ាំអាហារដែលទេ?"ម៉ាក់របស់vegasបានយកអាហារមួយចំនួនឲ្យpete ជាមួយនិងទឹកមុខក្រៀមក្រំជាខ្លាំង
"ខ្ញុំមិនឃ្លានទេម៉ាក់"pete
"ញ៉ាំបន្តិចទៅបើកូនមិនញ៉ាំvegasប្រាកដជាខូចចិត្តជាមិនខានបើគេដឹងថាកូនមិនញ៉ាំអីសោះព្រោះតែបារម្ភពីគេ"ម៉ាក់របស់vegas
"..."peteទទួលយកអាហារជាមួយនិងទឹកមុខមិនឃ្លានអ្វីទាំងអស់នៅពេលនេះ
ពេលវេលាចេះតែកន្លងផុតទៅពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃទៀតរហូតដល់អស់រយៈពេលមួយអាទិត្យពេញvegasនៅតែគេងលើគ្រែមិនដឹងខ្លួនដរដែល
"នេះមួយអាទិត្យហើយបងមិនគិតចង់ក្រោកមកចង់មើលមុខអូននិងកូនទេឬ?"peteថើបដៃvegasហើយនិយាយទឹកភ្នែកក៏ហូរមកមិនឈប់ក៏ព្រោះតែពេលនេះហើយមនុស្សជាទីស្រលាញ់របស់គេនៅតែមិនទាន់ដឹងខ្លួនទៀត
"Vegasអូនស្រលាញ់បង...ហ៉ឹកៗ...អូនស្រលាញ់បងខ្លាំងណាស់ដឹងទេពេលអូននៅជាមួយបងអូនមានក្ដីសុខគ្រប់ពេល...ហ៉ឹកៗហ៉ឹកៗ"peteនិយាយចប់គេក៏បានក្រោកចេញនិងដើរចេញទៅខាងក្រៅដើម្បីទៅលំហែកាយកុំឲ្យ stressខ្លាំងពេក
