25

20 2 0
                                    

"You know each other?" Nag tatanong tanong na rin sya sa nanyari. Naiinis na ako.

"No, we don't."

"But, what did he mean by ' This is why I never let you drive." Panggagaya nya pa sa kanya. "Panong hindi mo kilala?"

"Siguro pasyente 'ko lang noon."

"Ang caring ha," Sarkastikong sabi nya. "How come he care if you drive or not? I told you, ako na mag drive eh." Kinuha nya ang apron at sinuot. "What do you want to eat?" Sinandal nya ang dalawa nyang kamay sa lamesa.

Naka harap ako ngayon sa kanya habang sya ay nasa kabilang lamesa. "Kahit ano." Alam nya na 'yan. Umupo ako sa high chair pa pinanood syang mag luto.

"What are you thinking?" Tanong nya habang nag hihiwa.

"Inisip 'ko lang na mag patayo ng bahay." He looked up.

"So sudden. What for?" Kita sa kanya 'kung pano sya naguguluhan. "This year? Are you going to leave?" Humina ang boses nya.

"Hindi, dito ako mag papatayo ng bahay." Umiling ako. "Hindi kaya oras 'ko na para mag hanap?" Nakita 'ko 'kung pano sya mapatigil.

"Its all so sudden. Nagugulat ako sa mga sinasabi mo," Bumuntong-hininga sya. "Wag kang mag mamadali." Umiwas ako ng tingin. Napa takip ako sa bibig 'ko nag iisip.

Mahina akong tumawa. "You know I'm always here." Bumaba sya ng tingin, iniisip 'kung ipagpapatuloy paba ang ginagawa. "But I don't want to force you. So... I want you to not force yourself to something."

Napaiwas ako ng tingin. Madami ka rin ang nag tatanong tungkol sa love life 'ko. Kung wala paba daw akong asawa o may anak. Nakakasawa na lang na mag sagot ng paulit-ulit na sagot.

"Are you with the one who gave you the engagement ring?" Napa kunot ako ng noo sa kanya.

"I told you its not engagement ring. It just a ring."

"Yeah, right." Mukhang hindi pa sya na kukumbinsi. "Did you meet him unotice?"

"No, never in my life." Mahina syang tumawa sa sinagot 'ko.

"You looked pissed just by talking him. Are you that mad?" He have this smirked from his face. Umirap ako bago tumingin sa kanya. "Did you really hate your ex that much?" Hindi pa rin sya tumitigil.

He lift his eyes on me, looking at my reaction. "Stop it, luis."

"At least tell me that you were hurt." He straight his back. "just that, it would be enough to stop talking him. And I would never dare to talk about him ever again." My eyes windend.

"He..." I gulped. "he didn't hurt me. He..." Naka tingin lang sa 'kin hinihintay ang sagot 'ko. "He just made me realize the truth." I smiled. "I'm hurt but he didn't hurt me." I looked down.

Narinig 'ko ang pag buntong-hininga nya. "You should cursed him or what. It won't kill him." He shrugged.

Cursing him won't less my pain.

"Do you have time?" Sumandal ako sa counter.

"Why?" Pag nandito sya minsan nanonood lang kami. Lalabas lang kami kapag kakain kami sa restrurant.

"I just want to drink," He smiled a little. "There's a bar that I want to visit before I leave."

"Matagal ka pa naman aalis ha,"

"Yeah," Hinugasan nya iyung mansanas. "I want to bring you to the California."

"Next time," He shooked his head. "Isama rin natin 'yung iba." He didn't respond. Nang ma bored na ako ay bumaba na ako sa high chair at nanood na lang ng TV. Na ligo na rin ako at nag palit ng damit. I just wore a red top like a corset and black plain skirt without any design. It just made look good because of the body curve.

Love Sickness (Love Series #2)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon