Love Sickness (Love Series #2)

32

"Its better than never!" Hinihimas pa ni Kyla 'yung tiyan nya.

Napa himias ako sa sentido 'ko. Break namin kaya nandito kami sa labas ng ospital. Ilang buwan na rin ng nakausap 'ko sya, hindi na kami gaano nag kikita dahil busy rin ang schedule 'ko. Pero hindi namin nakakalimutang kamustahin sya at ganon din sya.

Nag rereply kami sa isa't isa pag libre ang oras katulad ngayon. Hindi tugma ang schedule namin kaya mahirap din talaga.

3:25 pm na at may 40 minutes pa ako. "Ano ka ba besh, kahit minsan mag saya ka."

"Nag sasaya naman ako ah." Totoo naman. Hindi ako nag sisinungaling sa parte na 'yon. Nag tatype ako ngayon ay hindi maka tingin sa kanya, nakikinig na lang kanya at sa kanyang walang katapusan na linyahan.

Amara: Kumain na ako, ikaw?

Nag hintay ako sa reply nya pero hindi sya nag reply. Pinasok 'ko na lang ulit sa bulsa 'ko 'yung selpon 'ko. Pumunta kami sa cafeteria, nag lakad kami sa malapit na coffee shop.

"Two Americano," Rinig 'ko kay Kyla. Sya na ang nag order sa 'kin.

"Americanos na ba tawag pag dalawa?" Biglang tanong nya. Nag tataka akong tumingin sa kanya.

"Ha?" Nasabi 'ko na lang. 'Kung ano ano na naman ang mga pinag tatanong nya, at minsan ang weird din ng cravings nya.

"Kumusta ang baby?" Tanong 'ko ng maka upo.

"Eto lumalaki na. Sana lalaki," Ngumuso sya. "Ang hirap kasi maging babae eh." She shrugged.

"Ikaw ano balak mo?" Kumunot ang noo 'ko. "Plano? Wala kayong plano?"

"Anong plano pinagsasabi mo?" Buntong-hininga 'ko. "Wala kaming plano, ganon din ako." Oo sinabi nyang mahal nya ako. Pero hanggang doon lang 'yon. Dumating na rin mga kaibigan namin pagkatapos nyang sabihin 'yon kaya hindi na kami nakapag usap.

"Ate 'ko tanungin mo sarili mo, mahal mo ba sya?"

"Mahal 'ko ba sya?" Humigpit ang hawak 'ko sa baso. Oo, minahal 'ko sya. Bumuntong-hininga ako, hindi 'ko na alam.

Mag aals-kuwarto na ng umalis kami sa coffee shop. Habang nag lalakad ako naka recieve ako ng message. At halos mahulog 'ko na ang hawak 'ko. I'm starting to shake off and I can't move my legs.

"Amara?" Tawag sa 'kin ni Kyla ng makitang hindi na ako sumasabay sa kanya sa pag lalakad.

"Babalik rin ako!" I rush, pumunta na ako agad sa parking lot. I recieve a messege about Sab. She's in the abulance and they taking her to Claude's hospital.

I called Claude severe times but he's not picking up! I tried to our friends but they all not in the line right now. But when I call Kia I glad she pick up.

"Kia, I recieve a message..." My voice trembling.

"Nasan ka?"

"Im...." I looked around. "Im in the car..."

"Stay there. And don't drive in that state." I breath heavily.

"Is she okay? How she is?"

"Well..." She's not answering. "I can't... she's.."

I close my eyes. "Pupunta na ako sa ospital. Are you with her? Please stay there... just stay on the call. Don't hang up.."

Nag madali akong pumunta sa ospital. Agad na akong bumaba na ng makarating ako doon. I saw the ambulance, at may nilalabas sa doon. Nag mamadali ang kanilang kilos, madami sa kanya ay may mga dugo ang damit. At doon 'ko na kita si Aiden.

He look so lost and stress. Tumakbo na ako papunta sa kanila when I was about to look at Sab someone grab me and hugged me.

"Don't look." He cover the side so I can't take a glance.