Merkür, Kozmonot Eleştirileri

Sıkıntılar Romanı

Üyelerimizin, kafkagibii'nin eseri olan, Sıkıntılar romanı adlı kitap eleştirileri:

🔹FatmanurOru3'un eleştirisi:

Kitap açıklaması: Sevginin ve umudun paylaşılması hatta sevgisizliğin, sıkıntıların paylaşılması = burada iki kere "paylaşılması" kelimesi tekrarlanmış. Onu bire indirmek göze daha güzel gözükebilir. Örnek verecek olursam ; sevginin ve umudun, ve hatta sevgisizliğin ve sıkıntıların paylaşılması onu ve yakınlarını etkiledi.
Şeklinde olabilir. ( çok önemli değil tabii ancak fikir vermek istedim. Daha iyi durabilir böyle.)

Kapak: Kapak kitabın içeriğini çok iyi yansıtmış diye düşünüyorum. Sanki kendi beyninin ve düşüncelerinin hapishanesinde gibi. Yani ben böyle anladım ve kitap ile uyumlu bulduğumu rahatlıkla söyleyebilirim.

Akıcılık: Tüm bölümlere değinmeden birkaç cümle üzerinden gösterirsem ne demek istediğimi anlarsın diye düşünüyorum.

Buradaki; beyin fonksiyonlarını harekete geçirecek düş sahnesini kafasında canlandırıyordu, "acınası ruh haliyle masum gülüş maskesini oluşturdu", "bilincinin tam olarak yerine geldiğini düşünüp fiziksel olarak yatağından kalkmak istedi ".

Bu cümlede çok güzel ve kelime dararcığının iyi olduğunu yansıtan kelimeler kullansanız da akıcılığı bozmuş. Evet kullandığın kelimeler çok iyi ancak Akıcılık konusunda sorun yaratıyor diye düşünüyorum.
Ve alttaki işaretlediğim cümle de öyle; fiziksel olarak yatağından kalkmak istedi. Kelime güzel yani anlatım biçimin. Ama olmasa daha akıcı şekilde ilerler. Bu tabii ki benim fikrim.  Altını çizdiğim zorlayarak ve bırakarak kelimelerindeki : - erek, - arak ekleri aynı cümle içerisinde kullanıldığı için de ayrıca akıcılığı kötü etkilemiş bence.

Aynadaki halini bir müddet süzdü. Dudaklarını büzdü =" aynadaki halini bir müddet süzerek dudaklarını büzdü" daha iyi olur Akıcılık açısından diye düşünüyorum.

Kullandığın kelimeler ve yazı uslubün kendine hastı. Üstte de yazdığım gibi kelime dararcığınızın iyi olduğu belli ve de bunu güzel yansıtmışsınız. Kitap konu olarak da çok özgün. Konusu ve karakterin iç dünyası beni çok etkiledi. İç diyaloğunu çok iyi yazmışsın. Okuyunca sen de bir hayatı, olayları ve de yaşananları sorgulama ilhamı geliyor 😀. Böyle hissettirdiğinden dolayı ben çok beğendim.

Edebi dil: Edebi dil sanırım 3. Kişi bakış açısından yazılmış ve zaten kitabın konusu biraz psikolojik olduğu için böyle olması gerekiyordu. Üslubun da kendine has. Kelime seçimlerin güzel ama Akıcılığı bozuyor böyle bir sorun var. Ama onun dışında dediğim gibi kelime seçimlerinin çok özgün olduğunu söyleyebilirim.

Yazım Kuralları: Masum gülüş maskesi (doğru yazımını bulamadım ama okurken yanlış gibi geldi o yüzden belirtmek istedim. Göz at istersen.)

Onun için tam olarak zamanı kestirmek zor oluyordu. =" onun için zamanı tam olarak kestirmek zor oluyordu. " şeklinde daha iyi olabilir. (sadace fikir. Çok da önemli bir şey değildi. Söylemek istedim yine de.)

Kafasının uçtuğunu hep bir ağızdan söylüyorlardı =  "hep bir ağızdan kafasının uçtuğunu söylüyorlardı." daha doğru oluyor gibi

Genel: Bu kitapta genel olarak baş karakter sanırım ruhsal olarak iyi değil bunu açıkça görüyoruz zaten. Örneğin karakter hep; merdivene ayaklarını vurduğunda çıkan sesin onu güçlü hissettirdiğini, yoldan karşıya geçerken arabaların beklemesinin( her ne kadar onun için olmasa da) gururunu ne kadar okşadığını, duygular ile hareket etmenin ona göre bir eziklik olduğundan bahsetmiş. Bu ise bana sanki kendi pasifliğini bastırmak adına bunlara ihtiyaç duyduğunu düşündürüyor. Bir de karakter kitabın ilk bölümünde arkadaşları ile buluşuyor ve birkaç ileriki bölümlerde ise annesine karşı pişmanlık duyduğunu söylüyor. Çocukluk arkadaşlarını bir arada görmek istemesi de sanırım annesine karşı olan pişmanlığını, eski arkadaşları aracılığıyla geçmişi yaşıyor gibi hissetmek. Ve böylece kendisinde yanlış olan şeyleri sanki geçmişte yaşıyormuş gibi düzeltebilir ve böylece vicdan azabından kurtulur. En azından ben böyle gözlemledim iç dünyası hakkındaki parçaları birleştirerek bunu yapmaya çalıştığını varsaydım. Kitap ise  insanın şuan ki hareketlerinin, aslında geçmişin izlerinden kaynaklı olabileceğini anlamamızı istiyor ve bunu yaparken de bunun için kendi kurduğu kurgu karakterinin iç dünyasına iniyor ve bizi kendi içindeki konuşmaları ve davranışlarına şahit ederek travması/psikolojik rahatsızlığı olan insanları daha iyi anlamamızı sağlıyor. Yani en azından ben ilk bölümlerden sonrakilere doğru, adamın davranışlarının nedeni hakkında daha da fikir edindim, okurken de aydınlandım. Yani şu davranışı bu yüzden yapıyormuş dedim. Tıpkı gençlik arkadaşlarını neden tekrardan bir arada görmeyi istemesindeki gibi