Part 5

28 2 0
                                    

Unicode

‼️၂၁ရာစု ပိုင်ဟွားလီကို ဟွားလီလို့ခေါ်ပါ့မယ် ‼️
‼️ရှေးခေတ်ပိုင်ဟွားလီကိုတော့ ပိုင်ဟွားလီ လို့ဘဲသုံးသွားပါမယ်နော်‼️

ဟွားလီတစ်ယောက် သူမရောက်ရှိနေသော နေရာကိုလည့်ပတ်ကြည့်ကာ အခုသူမဘယ်ရောက်နေသည်ကိုမသိပေ ဘေးပတ်ကိုလည့်ကြည့်သော်လည်း ဘာဆိုဘာမှမတွေ့ပေ မြူခိုးငွေ့တွေလိုပြည့်နက်ကာ သူမအနည်းငယ်တော့ထိပ်လန့်မိပါရဲ့ ခဏ အကြာဟိုးအဝေးကနေ အဖြူရောင်ဝတ်ဆုံဖြင့် သူမကိုပြုံးပြနေသောလူနှစ်ဦးကိုတွေ့မိ၍ သူမနဲ့ ရင်းနီးသလိုခံစားရတာကြောင့် သူတို့ဆီ အပြေးသွားကာ

"ဖွားဖွား မေမေ ဟွားလီကိုအိမ်ပြန်ဖို့လာခေါ်တာလားဟင် ဟွားလီလေ ဖွားဖွားနက်မေမေကို အရမ်းသတိရတာ ဖွားနက်မေမေ ဘယ်သွားမလို့လည်း ဟွားလီလည်းလိုက်မယ်လေနော်"

သူမဘာပြောပြော သူမရဲ့ အဖွားနက်အမေဟာသူမလက်ကိုင်ကိုင်ပြီး သူမကိုပြုံးရုံသာပြုံးပြကာ အဖြူရောင်အလင်းတန်းအဖြစ်ပျောက်ကွယ်သွားပါတော့သည်။ ထိုအဖြူရောင်အလင်းတန်းလေးကို အရူးအမူးလိုက်ဖမ်းနေသော ဟွားလီလေးသည် ကလေးငယ်ပမာ ငိုရိုကာ

" ဖွားဖွားနက်မေမေအရင်ကပြောတော့ ဟွားလီကိုမထားခက်ဘူးဆို ဘာလို့ ထက်ပြီး ဟွားလီကို တစ်ယောက်ထဲထားခက်ပြန်တာလည်းဟင် ဟီး...ဟီး ဖွားနက် မေမေ မကောင်းဖူး ကတိလည်းမတည်ဖူး ဖွားနက်မေမေပြန်မလာရင် ဟွားလီမချစ်တော့ဘူးနော် "

ဟွာလီတ​ယောက် ငိုသံလေးဖြင့် ဝမ်းနည်းပူဆွေးရာမှ

"နင့်ရဲ့ အဖွားနက်အမေက ယဉ်တိုက်မူမှာကတည်းက ဆုံးသွားကြပြီမဟုတ်လို့လား ဘာလို့ လာငိုနေသေးတာလည်း"

"သူတို့က ငါ့ကိုဂရုစိုက်လို့ပေါ့ ငါ့ရဲ့အဖေလို မကောင်းဝါးကောင်မှ မဟုတ်တာ"

'နေစမ်းပါဦး စောနငါ့ဘေးမှာ ဘယ်သူမှမရှိဘဲနက် အခုကဘယ်သူလည်း'

သူမကြောက်ကြောက်နက် ဘေးပတ်လည်လည်ကိုကြည့်သော်လည်း ဘာဆိုဘာမ မရှိ သူမလည်းလန့်ကာ

"ဟွား...ဟွားလီ သရဲကြောက်တတ်....ပါတယ်လို့ ...မ...မခြောက်ပါနက်တော့...ဟီး...တောင်းပန်ပါတယ် ...မခြောက်ပါနက်တော့...fic ထဲလိုသရဲခြောက်လွန်လို့ chock ဖြစ်ပြီး သေသွားတဲ့သူလိုမဖြစ်ချင်ဘူးလေနော် ဟီး..ပြီးတော့ အဆင်ငမ်းလို့မဝသေးဘူးလေ ဟီး..."

🪷When I get into the novel🪷 Donde viven las historias. Descúbrelo ahora