Bütün oklar isabet ederdi yanında
Hiçbir oyun kaçınılmazdı
Ben en güzel okçusuydum tahtaların
İsabetlerin önünde eğildiğiİyi bir kumarbaz gibiydim seninleyken
Ta ki kumarın büyüsüne kapılana dek
Ve sonra kaybettim yeniden
Kaybettim ve kaybettimÇok hızlıydım sen varken
Koşardım öyle bir kaçardım ki gerçeklerden
Ağlamam bile bir o kadar aniydi
Şimdi gözyaşlarım yarışı geçemiyorBir gerçek var sadece
İkimiz de biliyoruz canım
Sen beni ağlatmıyorsun artık
Boşuna üstün görüyorsun kendiniAfrodit gözyaşlarını herkes için dökmez
Döktüm doğruydu, bolca döktüm
Ancak senin boncuklar artık batıyor bana
Kurudular ve uçtular uzaklara