False friendship

24.

Merhaba nasılsınız ? Yeni bir bölüme başlıyoruz haydi bakalım .

Yazardan

Taehyung oturduğu koltukda ,annesinin babasına pansuman yaparken, aynı anda sorduğu soruları cevaplamakla meşguldü . Jungkookda tekli koltuğa oturmuş ve sürekli Taehyungla annesinin üzerinde gezinmisti gözleri .

"Nasıl yani baban kumarmı oynuyor ?"

Yarı bayqın adamın dudağının kenarındakı yarayı temizleyen eli duraksayarak ,sormuştu sorusunu bayan Kim. Yüzündeki şaşkınlık ve sorusuylada onunda daha önceden bundan haberi olmadığının kanıtıydı . Taehyung başını sallayarak onaylamış ,sonrada devam etmişdi sözlerine .

"Evet anne , biz burda gece, gündüz demeden çalışırken , adam bizden aldığı parayla ,içki içmesi yetmiyormuş gibi, birde kumar oynuyormuş . "

Annesinin yüzündeki şaşkın ifadenin yerini hüzün almıştı . Üzgün olduğu her halinden anlaşılıyordu . Ama yinede, işini yarım bırakmayarak pansumanı bitirdi .

"Taehyung biz o kadar parayı nasıl ödeyeceğiz ? . Benim maaşım anca kiraya ve faturalara gidiyor . Seninkide yemek , yol , universite masraflarına . Bizim o parayı ödememiz mümkün değil ki ? ."

Taehyung tam ağzını açıp bir şeyler söylemek istesede, Jungkookun sesiyle durmuş ve onu dinlemeye başlamıştı .

"Merak etmeyin efendim , borcunuz falan yok onlara . Her şey yalnış anlaşılmaymış , biz konuştuk onlarla ve hatalarını anladılar . Zaten az öncede Taehyung ve bay Kimden özür dileyip gitdiler ."

Jungkook sözlerinin ardından samimice tebbesüm etdiğinde, Taehyungun gözleri gülerken gerilen dudaklara kaymıştı . Neyseki Jungkook fark etmeden , hemen kendini toparlayarak annesine döndü .

"Evet anne , merak etme sen ,hall oldu borc meselesi . Ama bu o adamın kumar oynadığı gerçeğini değiştirmiyor . Sence artık bir şeyleri konuşmanın zamanı gelmedimi ? "

"Neden bahs etdiğini anlamıyorum Taehyung ? "

Aslında bayan Kim oğlunun neden bahs etdiğini biliyordu . Yine boşanmalarını isteyecekti ondan . Aralarında bir kaç kez bu tür konuşmalar geçsede , bayan Kim hep geçiştirmişdi Taehyungu . Ama oğlunun şu anki ciddi yüz ifadesi , bu sefer kolay, kolay vaz geçecek gibi değildi .

"Bence qayetde iyi anladın anne . Ne zamana kadar böyle devam edeceğiz , ne zamana kadar bu adama katlanmak zorundayız diyorum ? Neden , yeterince zor olan hayatımızı, dahada zorlaştıran bu adamdan inatla boşanmak istemiyorsun ? "

Jungkook anne oğul arasındakı gergin havaya ve özel konulara, daha fazla dahil olmamak için, hemen ayaklanarak , Taehyungla, bayan kimin dikkatlerini üzerine çekmişti .

"Şey ben artık gideyim . Hem sizin konuşacaklarınız vardır , hemde bir kaç işim vardı onları hall edeyim "

Taehyung , Jungkookun onları yalnız bırakmak için , gitdiğini biliyordu . Oda oturduğu koltukdan ayağa kalkmış ve Jungkooku yolcu etmek için annesiyle vedalaşmalarını bekliyordu . Çünki anneside Jungkookun sözlerinden sonra ayağa kalkmış ve Jungkook'ka sarılarak konuşmaya başlamıştı .

"Kendine dikkat et oğlum ve mutlaka bir gün oturmayada gel . Eskiden sık, sık gelirdin , son zamanlarda yüzüne hasret kaldım . Biliyorsun senide en az Taehyung kadar severim . "

"Biliyorum efendim , bende sizi çok seviyorum ve merak etmeyin eskisinden bile daha sık geleceğim artık . "

Jungkook bayan Kimden ayrıldığında , kadın yüzündeki gülümsemeyle bakıyordu ona . Aynı şekilde oda karşılık vererek , yüzünü onları ifadesiz suratıyla izleyen Taehyunga çevirmişti .