False friendship

15 .

Merhaba nasılsınız ? Yeni bölümle geldim . Haydi başlayalım .🤗

Yazardan

Arkadaşları Jungkookun aradığını konuşmak istediğini söylediklerinde , her ne kadar belli etmesede bir az heyecanlanmışdı Taehyung . Acaba dün gece söyledikleri için pişmanmı oldu , özürmü dileyecek yoksa , diye  umutlanmışdı . Hemen affetmesede , hatasını anlaması ve pişman olması bir nebze yumuşata bilirdi en azından . Ama  hemende buluşma teklifini kabul etmemeliydi değilmi ? en azından kendini bir azda olsa iyi hiss edene kadar . Çünki  şu an hem bedenen , hemde ruhen olarak çökmüş durumdaydı . O işten verilen üç günlük izini gezmek , eğlenmek için kullanacağını düşünsede , şu an yatakdan çıktığında bile başı dönüyordu . Ama toparlanacakdı , iyi olacakdı , iyi olmak zorundaydı . Bu üç günde dinelenecek doktorun yazdığı ilaçları kullanacak en azından bedenen iyileşecekdi . Jinle , Jimine her ne kadar evine gideceğine ve kendine iyi bakacağına dair ısrar etsede , izin vermemişlerdi . Annesine mesaj atarak , arkadaşlarında kalacağını bildirerek haberdar etdi . Sadece üç buçuk haftadır arkadaş olmalarına rağmen , bir çok yakın arkadaşdan daha yakın , daha samimi olmuşdu Jin ve Jiminle . Onlara geldiği günden beri başından ayrılmamış yataktan çıkarmamışlardı . Üç günün sonunda artık, tamamen olmasada epey iyleşmişdi Taehyung . En azından baş dönmesi olmuyor, burnu akmıyor , sık sık  öksürmüyordu ilk günki gibi . Ama sürekli sildiği için kızarmış burnu , gözleri ve yanakları , kuruyup çatlamış dudakları , tabi arada bir öksürmeside daha tam iyleşmediğini kanıtlıyordu . Her ne kadar bu günde işten ve universiteden izin alması gerektiğini söyleselerde , arkadaşlarını dinlememiş ve hazırlanmaya başlamışdı . Evine gidemediği içinde , yine jinin dolabından siyah kapşonlu bol bir hodi ,  asker yeşili kargo cepli bir pantolon giymişdi . Ayağınada kendi beyaz lastik ayakkabılarını geçirdiğinde , hazırdı artık . Çantasını ve telefonunu almış Jungkookada üç günün sonunda

" Cüzdanımı yanına al , universitede verirsin "  diye mesaj atarak evden çıkmışdı , arkadaşlarıyla beraber . Jungkook ilk gün Taehyungu aradığında Jimin açmış , hasta olduğunu ve konuşacak halde olmadığını söylemişdi . O günden beridirde her gün defalarca aramış ve mesaj atmış olsada hiç birine cevap vermemişdi Taehyung . Hatta Jiminle,  Jinide arayaraq , Taehyungu görmek istediğini ve evlerinin adresini istemişdi , ama arkadaşları istemediği için vermemişlerdi adresi . Universitede ve dışarda hep birlikte olsalarda , Taehyunga daha yakın hiss ediyorlardı,  üstelik Jungkooka çok sinirliydiler hayla . Telefonda konuşurken küfür ve hakaret ederek bir az rahatlasalarda , Taehyunga söz verdikleri için dövememenin hırsı vardı içlerinde . Aslında hiç bir şey söylemeyeceklerine , dairde söz vermişlerdi ama tutamamışlardı kendilerini . Universiteye geldiklerinde yirmi dakika vardi dersin başlamasına .  Bahçeden içeri girmeden hodinin kapşonunu başına geçirerek saçlarını ve maske takarakda yüzünü tamamen kapatmışdı Taehyung . Üçü birlikte bahçeye girdikleri anda  karşılarına çıkan Jungkook ,  Taehyungun karşısına geçerek onu beklediğini ve konuşmak istediğini söylemişdi . Her an saldıracakmış gibi çatık kaşları ve sinirli ifadeleriyle Jungkooka bakan Jinle , Jimin her ne kadar arkadaşlarını yalnız bırakmak istemeselerde , Taehyungun çantasınıda alaraq sınıfa gitmişlerdi .

" Cüzdanımı ver ve ne söyleyecekdinse  bir an önce söylede gideyim .

" Taehyung burda konuşmayalım , yalnız ola bileceğimiz bi yere , kafeye ve ya parka gidelim ? "

" Seninle hiç bir yere gitmek istemiyorum . Mümkün olsa yüzünü görmek ve sesini duymakda istemiyorum ."

" Taehyung yapma böyle lütfen , en azından arabaya geçelim orda konuşalım . "  Taehyung bıkkın bir ifadeyle derin bir nefes almış , sadece başını sallayarak onaylamış , sonrada yönünü çıkışa çevirerek Jungkookun park halindeki arabasına doğru yürümüşdü . Arabanın yanına geldiklerinde , Jungkook kilidi açarak şöfer koltuğuna , Taehyungda yanındakı yolcu koltuğuna oturdu .