Gerçekten kocaman bir hiç..
Sen gittiğinden beri kocaman bir hiç..
Bazen en büyük çığlık sessizliğindir öleceğini bileceğin yolda şimdi korka korka yürümek..
Veya gideceğinden korktuğun halde hala sevmek..
Yada hevesle gittiğin o yoldan ağlayarak geri dönünce anlıyorsun bazı şeyleri.
Oysaki o kadar iyi biliyoruz ki
Bir gelse..
Karanlık dünyama güneş getirir biliyorum..
Ama biliyorum sen bugünden kaçıyorsun yarından kaçıyorsun dünün dibine batmışsın dünsüz tek bir nefesin yok, sen bir kez daha yarım kalmaktan kaçıyorsun.
Ve hiç bir şey eksik değil dimi ?
Fazla, fazla önemsiyorsun fazla kafana takıyorsun her gün bir gün gelecek umuduyla bekleyip kendini bitiriyorsun..
Yarınlarımız nerde bilmiyorum ama
Müslüm Gürses'in de dediği gibi;
- Yaşayamam gelmezsen eğer
Yarınlarım hep sende kalmış.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SAHİPSİZ AŞK
Phi Hư Cấu" bırakalımda yanlızlık anlatsın sahipsizliğimizi " Ben iç sesiniz duyurmak istemediğiniz boğanızdan geçmeyen cümlelerin sesiyim ben..
