ညနေရောက်သော်
အသက်က ကျောင်းဝန်းအပြင်ကပဲ စောင့်မယ်ဆိုလို့ မေမီတို့သုံးရောက် ကျောင်ဝန်းအပြင် သို့အမြန် လျှောက်လာလိုက်တယ်
ကျောင်းပေါက်ဝမရောက်ခင် သစ်ပင်ကြီးအောက်တွင် သွန်းကစောင့်နေပီး မေမီကိုလည်းတွေ့ရော ေပြးလာပီး ေမမီ့ဘယ်ဘက်လက်အား အတင်းလာချိပ်ထားတော့တယ်
ထိုမြင်ကွင်းကို အသက်မြင်သွားမာကြောက်တာကြောင့် သူ့လက်တွေကို မေမီမသိမသာဆွဲဖယ်လိုက်ပီး
"မေမီကိုအ့လိုတွေမလုပ်ပါနဲ့ အနေတတ်လို့ပါ"
"ဟုတိပါပီ သွန်းသွားစရာလေးရှိလို့လိုက်ခဲ့ပါလား တစ်ယောက်ထဲဖြစ်နေလို့လေနော်"
စိုင်းမှ
"ကျွန်တော်တို့လဲ သွားစရာရှိတယ်ဗျ ဟိုမှာလာတောင်ကြိုနေပီ"
စိုင်းကအန်တီရှိရာကိုညွှန်ပြလိုက်ပီး
"ကျွန်တော်တို့ကိုခွင့်ပြုပါဦး"
မြတ်ကလဲ
"ခွင့်ပြုပါဦးနော် ညီမ"
"ဘယ်သွားမာလဲဟင် မေမီလဲလိုက်လို့ရမလား"
မေမီက
"မရဘူး"
မေမီပြောလိုက်တော့မျက်နာသူငယ်လေးနဲ့
မြတ်နဲ့စိုင်းကိုကြည့်ပီး
"မေမီတစ်ယောက်ထဲမလို့ပါနော်
လိုက်ခဲ့မယ်လေနော်"
စိုင်းက
"လိုက်ခဲ့တာတော့ရပါတယ် တီလေးကိုမေးကြည့်လိုက်ဦးမယ် ခန"
ဟုပြောပီးအန်တီရှိရာကို ပြေးသွားလိုက်တယ်
ပီးမှ
"လိုက်ခဲ့လို့ရတယ် ညီမ"
"ဟီးးးး ဟုတ် ကျေးဇူးနော်အကို"
ထိုစဉ်မေမီမှ
"လိုက်လို့ရပေမယ့်မေမီ့ကို မောင်လို့တော့မခေါ်ပါနဲ့ တောင်းဆိုတာပါ"
မေမီပြောလိုက်ပေမယ့်သွန်းကမကြားသလိုပဲစိုင်းတို့နဲ့လိုက်သွားသည်
ကားပေါ်တက်ခါနီး အန်တီမှ
"တို့ခေါင်းမူးနေလို့ ကားမောင်းပေးလို့ရမလားမေမီမောင်မောင်"
အကုန်လုံးကြောင်သွားရတယ်
မေမီလဲ
ဟုတ်လို့ပြောပီး ကားထဲဝင်လိုက်တယ်
အန်တီကေရှ့ခန်းမာပဲဝင်ထိုင်လိုက်ပီး
နောက်ခန်းတွင်တော့မြတ်ကအလယ်က
ထိုင်နေပီး စိုင်းနဲ့သွန်းကတော့တစ်ဖက်စီတွင်
ငြိမ်ငြိမ်လေးထိုင်နေသည်
အေမီလဲ အန်တီလမ်းညွှန်တဲ့အတိုင်း မောင်းလာပီး ကြေးအိုးဆိုင်ရှေ့ရပ်ခိုင်းကာ ဆင်းမယ်လုပ်တော့
"မောင်ကကြေးအိုးမှမကြိုက်ပဲ"
သွန်းကပြောလိုက်တော့
အန်တီမှ ဟုတ်လားဆိုတဲ့အကြည့်နဲ့မေမီ့ကိုကြည့်တော့
"ရပါတယ် ဖက်ထုပ်စားပေါ့ ကြိုက်တယ်မလား "
"ဟုတ် ကြိုက်ပါတယ်"
"အွန်"
အန်တီကရှေ့ကနေဝင်သွားတော့
မြတ်ကသွန်းအား
"လာညီမလေးလာ အမနဲ့တူတူသွားမယ်"
ပြောပီး သွန်းလက်ကိုဆွဲကာလိုက်ဝင်သွားသည်
စိုင်းကိုကြည့်လိုက်တော့ မေမီ့ကို နိုင်အောင်ရှင်းဆိုတဲ့အကြည့်နဲ့ကြည့်နေသည်
မေမီလဲသက်ပြင်းချပီးနောက်ကနေလိုက် ဝင်လာလိုက်တယ်
ဆိုင်ထဲတွင်
သွန်းအားအတွင်းဖက်သို့ထားကာ မြတ်ကဘေးတွင်ထိုင်နေပီးအန်တီကမျက်နာချင်းဆိုင်တွင်ထိုင်နေသည် မေမီ အန်တီဘေးတွင်ဝင်ထိုက်ပီး
စိုင်းကလဲမှာစရာရှိတာမှာပေးပီး
သွန်းက
"အန်တီကလှလိုက်တာနော်"
လို့ေပြာေတာ့
"ေမြှာက်ေနပြန်ပါပီသမီးရယ် ငယ်ရွယ်ပီးလှေသွးကြွယ်တဲ့ သမီးေလာက်ေတာ့ဘယ်လှပါ့မလဲ ဟုတ်တယ်မလားေမမီေမာင်ေမာင်"
ေမမီရုတ်တရက်ေကြာင်သွားပီး
"ဟုတ်"
ဟာသွားပီမေမီမောင်မောင် နင်ရူးနေလားဘာလို့ဟုတ်လဲ အန်တီကိုကြည့်လိုက်တော့ အစားကိုသာအာရုံစိုက်စားနေတယ်
အ့နေ့ပီးကတည်းက အန်တီနဲ့ထပ်မတွေ့ဖြစ်တော့ပါ အိမ်သွားလဲ အခန်းထဲကထွက်မလာ
စိုင်းကိုလာကြိုလဲကားပေါ်ကမဆင်း
အရင်လိုအိမ်လိုက်ပို့ဖို့မပြောနဲ့
ဒီလိုနဲ့တစ်ရက်ပီးတစ်ရက်ကုန်လာတာ မနက်ဖြန်ဆိုအန်တီမွေးနေ့ပွဲတောင်ရောက်ပီပဲ
YOU ARE READING
မောင့်အိမ်သူသက်လျာ(Completed)
Romanceအမျိုးသမီးနှစ်ယောက်ရဲ့ချစ်ခြင်း (ပထမဆုံးရေးတဲ့ ficလေးမို့လိုအပ်ချက်လေးတွေ နားလည်ပေးပါဦးနော်)
