မေမီအံ့ဩသွားပီး ရုတ်တရက်အဖြေပြန်မပေးမိပါ အသက်ကရှိုက်ကြီးတငင်ငိုရင်း
"မင်းသိပ်မြတ်နိုးတန်ဖိုးထားတယ်ဆိုတဲ့တို့က
မင်းထင်နေသလိုမသန့်ရှင်းဘူးမဖြူစင်ဘူး
မင်းနဲ့တို့ညှိစွန်းခဲ့တဲ့ညက မင်းကအလုံးစုံမယူရက်ဘူးဆိုပီး တန်ဖိုးထားခဲ့တဲ့တို့ကို
တခြားသူတစ်ယောက်က အားလုံးယူသွားခဲ့ပီးပီ"
"ဘာ အန်တီ"
သက်စိတ်ထဲတွင်
"အန်တီတဲ့လားမောင် ဒါတောင်ဘယ်သူနဲ့လဲဆိုတာမင်းမသိသေးဘူးနော်ေမာင်"
သက်က
"အဲ့နေ့ညကမင်းအလုံးစုံမသိမ်းပိုက်ခဲ့လို့မသိတာ
တိုရဲ့ပထမဦးဆုံးကလူကမင်းမဟုတ်"
မေမီဒေါသထွက်ကာ
"တော်တော့အသက် မောသ်အ့တာတွေစိတိမဝင်စားဘူးအသက် မောင်နဲ့မတွေ့ကအသက်ဘာတွေပဲဖြစ်ခဲဖြစ်ခဲ့ မောင်ခွင့်လွှတ်တယ်
မောင်အရင်ကလဲပြောဖူးပါတယ် အသက်မာ
အလှတရားတွေဘားတစ်ခုမှမရှိတော့ရင်တောင်
မောင်ကမြတ်နိုးဦးမာ မောင်ချစ်တာအသက်ကို
အသက်ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကိုမဟုတ်ဘူး မောင့်အချစ်ကိုအသက်ကသိပ်အထင်သေးတာပဲ"
"တို့နဲ့မှားယွင်းခဲ့တဲ့လူကဘယ်သူမင်းမသိချင်ဘူးလား တို့နဲ့မှားယွင်းခဲ့တဲ့လူ---"
မေမီမကြားချင်ပါ အသက်နာကျင်နေရတာကိုလဲမကြည့်ရက်ပါ အထူးသဖြင့်အသက်ရဲ့မျက်ရည်တွေ မေမီအသက်နှုတ်ခမ်းကိုပိတ်လိုက်သည်
မေမီ့နှုခမ်းတွေနဲ့ပေါ့ ေမမီစိတ်ကြိုက်နမ်းရှိုက်ပီးမှ လွှတ်ပေးကာ
"မောင်သိတယ် မောင်သိတာမို့မပြောပါနဲ့နော်
မောင်အသက်ကိုချစ်တယ် သိပ်ချစ်တယ်
အရာအားလုံးနဲ့လဲနိုင်လောက်တဲ့ထိမောင်ချစ်တာ"
ရင်ခွင်ထဲကအသက်ကလဲတသိမ့်သိမ့်ရှိုက်ငိုနေလေရဲ့
" အို အသက်ရယ်မငိုပါနဲ့တော့နော် မောင်ခံနိုင်ရည်မရှိလို့ပါ မောင့်ကိုသနားရင်ထက်မငိုပါနဲ့နော်"
ပြောလိုက်ပေမယ့်မေမီကိုယ်တိုင်လဲငိုနေဆဲပင် ရင်ခွင်ထဲကချစ်ရသူက မျက်ရည်တွေသုတ်ကာ
"တို့မငိုတော့ဘူးနော်မောင် မောင်လဲမငိုနဲ့နော်"
မေမီခေါင်းငြိမ့်ပြပီး အသက်နဖူးလေးကိုနမ်းကာ
YOU ARE READING
မောင့်အိမ်သူသက်လျာ(Completed)
Romanceအမျိုးသမီးနှစ်ယောက်ရဲ့ချစ်ခြင်း (ပထမဆုံးရေးတဲ့ ficလေးမို့လိုအပ်ချက်လေးတွေ နားလည်ပေးပါဦးနော်)
