17

303 30 86
                                    

"Felix"

"Hm"

"Hadi sevgilim kalk geldik."

"Nereye?"

"Eve geldik bir tanem"

Beraber arabadan indik ve eve girdik. Jeongin artık Changbin de kalıyordu. Bende şu sıralar Felixte kalıyordum. Çünkü onu özlüyordum. (ssler bi yerlerine girsin huncin)

"Hyunjin"

"Efendim aşkım "

"Hep yanımda ol olur mu?

"Tabiki sevgilim. Ben hep yanındayım"

"Seni seviyorum. "

"Bende seni "

Dedim ve dudağına uzun bir öpücük bıraktım.

Içeri geçtik ve Felix uykusunun geldiğini söyleyip odasına çıktı. Bende Evi biraz toparladım. Çünkü öyle bir telaşla çıkmıştım ki heryeri dağıtmıştım. Topladıktan sonra film izlemeye başladım. Sonra kapıda civcivli pijama giymis ve saçı dağılmış bir Felix gördüm.

"Hyunjin benim uykum kaçtı "

Güldüm ve kollarımı açtım.

"Gel beraber izleyelim güzelim "

"Tamam"

Dedi ve gelip kollarıma sarıldı. Usulca kokusunu içime çektim.

Sabah:
"Alo efendim Chan
NE! Gerçekten mi?
Tamam sakin ol geliyoruz "

Felix
Ne oldu Hyunjin!

Hyunjin
Seungmin araba kazası geçirmiş hadi kalk hazırlan gidiyoruz.

Felix
Ne? Hyunjin nasıl olur?

Hyunjin
Hadi aşkım acele et sana yolda anlatırım. Chan çok kötü

Felix
Tamam geliyorum.

Felix üzerini değiştirip geldiginde hemen dışarı çıktık ve arabaya bindik. Nasıl olur anlamıyorum?

Chan(araba kazası geçirmeden önce)
"Aşkım hadi kalk kahvaltı yapalım."

"Yaaa Chan biraz daha uyuyayım lütfen "

"Hayır yaramaz köpekcik kalk bakalim"

"Off tamam"

Dedi ve beraber aşağı kata indik. Kahvaltı hazırdı ama ekmek yoktu.

"Aaa Chan ekmek yok hayatım"

"Evet ya unutmusum"

"Ben alırım bir tanem "

"Ben alırım ya sen otur"

"Hayır ya hava almis olurum. Uykum açılır araba anahtarı nerede?"

Ne yapsam da gidecekti sonuçta.

"Tamam aşkım dikkatli ol sağdaki dolapta"

"Merak etme bir şey olmazz"

Chan(şimdiki zaman)
İnanamiyorum gerçekten inanamıyorum.
Daha 10 dk önce yanımdaydı kokusunu içime çekiyordum. Ama simdi.. şimdi yanımda yok. Hastanede bekliyorum sevgilimi evde beklemem gerekirken..

Hyunjin ile Felix de gelmişlerdi onlardan sonra Changbin, Jeongin , Minho, Jisung hepsi gelmişti ama benim ağlamaktan gözlerim hiç birşey görmüyordu. Felix ile Jeongin ağlıyordu. Changbin kaza ile ilgili polisle konuşuyordu. Hyunjin ise beni teselli etmeye çalışıyordu. Ama hayır Seungmini gördüğümde. Heryeri kan içindeydi. Yaşayamazdı..
O yüzden di ya bu ağlamam. Yoksa ben çok kolay ağlamam ama Seungmin o yasayamacak.

1,5 saat sonra

Doktor
Seungmin beyin yakınları buradalar mı?

Ayağa kalktım cevabı biliyordum ama belki bir umut.

Chan
Buyurun benim ( birşey mi dedin? Ndhshmsn)

Doktor
Maalesef hastayı kaybettik..

Biliyordum. Ağlamam daha çok şiddetlendi. Ve tek ben değil Felix Jeongin Hyunjin Jisung da ağlıyordu. Changbin ile Minho bomboş duvara bakıyordu.

Kendi kendime

"Benim yüzümden hepsi benim suçum onu göndermemeliydim çok malim ölmek istiyorum. Yaşayamam."

Chan
Arkadaşlar ben biraz hava almaya çıkıyorum.

Hyunjin
Bende geleyim

Chan
hayır

Dışarı çıktım ne yapacagimi biliyordum . Bu acıyla daha fazla kalamazdım. Ağlama eşliğinde koşarak Han Nehiri' ne geldim.
Ve atlayacaktım. Aniden aklıma Seungmine ettiğim çıkma teklifi geldi.

"Kelebek kadar ömrümüz var sevmek lazım, hemen başlayalım. Kaybedecek neyimiz var?"(Nefes Bile Almadan-Redd)

Böyle demiştim. Evet o zaman kaybedecek bir şeyimiz yoktu. Ama simdi herseyimi kaybettim.

Ama şuanda kaybedecek tek şey vaktim.
Atladım..

Hyunjin
Chan nerede kaldı ya?

SELAM CANLARIM NABERSINIZ TAMAM SANARIM BANA BIRAZ KIZGINSINIZ AMA NAPAYIM BASKA KAOS YOKTU BENDE SEUNGMINI ÖLDÜRDÜM EHE. AMA CHAN DA ONUN YANINDA OLACAK YANI AYRILMADILAR BU ARADA FINAL YAKINDIR HABERINIZ OLSUN..💗💗💗

oy?yorum?

Bir Etek MeselesiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin