Bizi kaçıran kişi Ezgiydi.
"Ne istiyorsun?"
"Hmm sanırım biraz intikam."
"Saçmalamayı kes Ezgi."
O sırada Damla uyandı. Ufak bir çığlık attı. Elimiz kolumuz bağlı oturuyorduk. Yarım saat geçmişti.
"Acil tuvalete gitmem lazım." Dedim. Direkt kabul etmişti. Tabiki bunu kaçmak için istemiştim. Damlada aynı şekilde. Geldiğimde havalandırma gördüm. Kapağını yavaşca açtım. Tam tırmanıyordum ki Ezginin sesini işittim.
"Oradasınız değil mi?"
"Buradayım!" Diye seslendim. Ardından havalandırmadan kaçmayı başardık. Damlada oradaydı. Aynı yöntemle kaçmıştık. Ama yüksek bir yerdeydik. Biraz ileride siyah bir çanta gördüm. Hızla oraya gidip çantayı kaptım.
"Ne var orada?" Dedi Damla.
"Büyük ihtimalle işimize yarayacak şeyler." Dedim ve çantayı açtım. Gerçektende içinde paraşüte benzer bir şey vardı. İkimizde bağladıktan sonra büyük bir korkuyla ilerledik.
"Çok korkuyorum ben Merve."
"Bende korkuyorum. Ama başka şansımız yok. Haydi üç dediğimde bırak kendini."
"Tamam." Dedi ve gözlerini sıkıca kapattı.
"Bir,iki,üç." İkimizde kendimizi aşağıya bıraktık. Yavaş bir şekilde iniş yapmıştık. Şansımıza Damlanın arabasının önünde duruyorduk.
"Tüm şansımı burada kullanmış olabilirim." Dedi Damla ve arabaya bindi.
"Bana gidiyoruz itiraz istemiyorum." Dedi Damla.
"İyi tamam." Kısa bir yol sonunda eve ulaşmıştık. Direkt
odaya çıkıp rahat bir şeyler giydim. Yatağa oturdum ve düşünmeye başladım. Okula gitmeli miydim? Bence gitmeliydim. Çantamı kurcalayarak numara yazdıkları kartı aramaya başladım. Bulduğumda numarayı tuşladım. İkinci çalışta açıldı.
"Alo?"
"Alo buyurun?"
"Ben okulunuz hakkında biraz bilgi sahibi olmak istiyorum. Bana bilgi vermeniz mümkün mü acaba?"
"Tabii. İki kişilik,dört kişilik ve tek kişilik odalarımız bulunmaktadır. Okulumuz oldukça büyüktür. Yemekhanemiz ücretsizdir. Odalar her daim hijyeniktir. Odalarımız geniş ve ferahtır. Ailenizle görüşme hakkını sık olmasada tanıyoruz. Oda arkadaşı isterseniz kendiniz seçebiliyorsunuz. Hocalarımız kibar ve ilgilidir. Kitapları okul dağıtıyor. Ek kitaplarımız da vardır. Kayıt yaptırmak isterseniz işlemleri başlatayım."
"Kayıt yaptırmak istiyorum."
"İsim soyisim rica edebilir miyim?"
"Tabiki. Merve Yılmaz."
"Tamamdır gerisini ben hallederim. Bir de adres bilgisi verirseniz aracımızı yollayacağız sizi alması için."
"Hemen vereyim." Dedim ve adresi söyledim. Ardından telefonu kapattım. Hızlı adımlarla aşağıya indim.
"Yaptım! Vallahi yaptım!"
Damla yerinden sıçradı.
"Ne yaptın ne oluyor?"
"Kayıt yaptırdım okula."
"NE?!"
"Ya seni bırakmak benim için de zor. Ama bunu kendim için yapmalıyım. Söz veriyorum okuyup geri döneceğim yanına." Dedim ve sarıldım.
