Under the umbrella (COMPLETE)

Chapter 23

Lumabas ako sa dean office na galit. I want to see my heart. I need her, I really need her. Diretsyo akong nag lakad papunta sa building nila ng makasalubong ko siya na hawak ang braso ng lalaki.. What the f*ck?

"Bro are you okay? that girl was heart why did you not stop?" I clench my jaw.

"Why did she do that for?" I can't stop thinking why she was holding that man.

I need to know an answer for this. Hindi magagawa ni heart sakin yun. I know na hindi kami pero hindi siya ganoong babae i know that.

"Ugh. That's hurt!" Nakita ko na diniinan ng lalaki ang pag kahawak sa kanya.

Nakailan na itong lalaking 'to ah at ang lakas naman ng loob niyang saktan ang pinakamamahal ko.

"Let her go." Tinanggal ko ang pag kakahawak niya kay heart.

Tinignan ko naman si heart kung okay lang naman siya. Thankfully okay lang siya.

"F*ck off dude. Wag kang mangealam kung ayaw mo ma- " Bigla naman mag salita yung lalaki kaya bigla ko itong sinuntok sa bituka.

Napaka tapang mo ah. Anong ayaw ko ma ano? baka ikaw yung maiyak.

"Ughh!! Heart help!" Napangiwi ako ng huminge siya ng tulong.

She will not help you.. Sasapakin ko sana siya sa pangalawang pagkakataon ng mag salita ai heart.

"Soldixus Don't! Wag mo siyang sasaktan. Please." My world collapse in a minute when she save that man.

Tinulungan niya pa iyong lalaki makatayo.

"You." I look at her full of questions, and I want to know why she did that for him.

Alam ko na may gusto akong tanongin sa kanya pero hindi siya nag salita.

"Let's go." Umalis ako na galit at wala sa mood.

What's wrong with her? did i do something that would make her like that. I overthink all over again hanggang sa merong sumugod at pakawala ng ingay sa pag mamay-ari ko.

"Umalis na kayo, wala siyang sa mood baka mapatay nya pa kayo." Dinig ko sabi ni kent.

Tama si kent wala akong sa mood ngayun baka kung ano pa magawa ko. Minsan 'di ko maintidihan ang sarili ko, ngunit alam ko sa tuwing nag kakaganito ako kung ano-ano na lamang ang nagagawa ko sa mga taong nakapaligid sa akin.

"Kent hayaan mo na 'yang mga yan. Kahit ano pa sasabihin mo 'di rin nila susundin." Pagpipigil ni simon kay kent.

Tinititigan ko lang yung mga pinanggagawa nila sa ibaba. Hindi na ako bumaba kase wala din naman silbe makipaglaban sa mga tao na 'yan. It's boring to fight with them so I'm just here watching their show.

"Napaka mabuti mo naman simon. Kuhang kuha mo talaga ang ugali ng kuya mo. Ang masama ay wala na siya ng dahil sa kanya." That brat.

"You slut!" Tatangkain na sana ni Kent na suntukin si jerz ng pigilan siya ni simon.

"Why? Totoo naman diba? kasalanan mo lahat ng 'yon. If i were you I would never be friends with the man who killed my own brother."

Napatahimik ako at naalala yung pangyayare nung mga bata pa lamang kami. It's my fault that simon lost his brother. But still Simon remains my friend after that all happens. And thankful for that.