Sunsets | 五条悟

- 6 -

Selamlar
Yazmaya asiri useniyorum ama yazacagiz artik yapacak bir sey yok
Umarim begenirsiniz
Keyifli okumalaarrr

❦

Satoru'yu görmemle sertçe yutkundum ve istemsizce gözlerim doldu. Yıllarca aramıştım ve bulamamıştım. Şimdi 10 yıl sonra hepsiyle teker teker karşılaşıyordum. Bunların hepsi gerçekten bir tesadüf müydü? Hareketsizdim, hareket edemiyordum. Megumi'de en az benim kadar şaşkındı. O da Satoru'yu iyi tanırdı. Abisi gibi görürdü ancak her zaman bana Satoru'yu şikayet eder,

"Bu adam çok boş konuşuyor! "

"Satoru abi sana değilde bana âşık sanırım abla! Sürekli peşimde!"

"Ablaa!! Biliyor musun, bugün Satoru abi beni bacaklarımdan tutarak balkondan aşağı sallandırdı! " gibi gibi şeyler söylerdi.

Satoru'ya bakıyordum, o da hareketsizdi ve sadece bana bakıyordu. Kim bilir içinde nasıl fırtınalar kopuyordu.

Belki de kopmuyordu, belki e haklı olarak beni hayatından silmişti. 10 yıl sonra karşılaşmak... Bize de bu düşmüştü.

"Misaki-sann!!!! Hoş geldinizz!! " Yuuji'nin koşarak bana sarılmasıyla kendime gelmiştim, bende gülümsemeye çalışarak ona sarıldım. Ardından Nobara yanıma geldi ve bana gülümseyerek,

"Hoş geldiniz!! İyi ki geldiniz Misaki-san." demişti. Bende ona gülümseyerek,

"Hoş bulduk. " demiştim. Hâlâ olanları hazmedememiştim. İçimde bir burukluk vardı ve Satoru sessizce sadece beni izliyordu. Diğerleri ile de tanıştım,
Panda, Maki, Toge ve Yuta'yı çok sevmiştim. Hepsi çok tatlı çocuklardı. Megumi adına sevinmiştim, böyle dostlar kazanması beni gerçekten tatmin ediyordu. Belki de Tokyo'da yaşamalıydı ve okulunu burada okumalıydı. Osaka'da çok mutlu olduğunu düşünmüyordum, benim aksime o mutlu olduğu yerde olmalıydı.

Bu konuyu teyzemle konuşmalıyım.

"Gojo-sensei, sizde hoş geldiniz demeyecek misiniz?" diye sordu Yuuji, Satoru'ya bakarak. O sadece sessizce bana bakıyordu, bende ona bakınca hafifçe gülümsedi.

"Vaay, demek ünlü Misaki Fushigurou sizsini hm? Tanıştığımıza memnun oldum, Misaki. Ben Satoru Gojo. " diyerek elini uzattı. Yemin ederim ki beynim durdu, sanki kalbim kan pompalamayı bırakmıştı.

Hiç tanışmamış gibi mi davranacaktık?

Uzun zaman sonra sesini duymak bile beni huzurla kaplamıştı, nasıl hiç tanışmamış gibi davranabilirdim? Ona ayak uydurmaktan başka çarem yoktu. Sessizce başımı salladım ve bana uzattığı eli tuttum ve selamlaştık. Elini tutmamla içimde şimşekler çaktı, bir elektrik hissettim aramızda. O da hissettmiş olmalı ki yutkundu ve elini yavaşça çekti.

"Daha önce dövüş sanatları ile ilgilendiğinizi duydum ve eğitmen olmak istiyormuşsunuz sanırım. Sakıncası yoksa, sizi test edebilir miyim? " Nobara ıslık çalarak Megumi'yi dürttü.

"Sence kim alır? " Megumi sırıtarak Satoru'ya baktı,

"Kim bilir? Ablam gerçekten dövüş konusunda çok iyi, Gojo-sensei'yi daha önce dövüşürken çok görmedim. " Yuuji merakla Megumi'ye baktı,