THE WAR AT HOME

Bölüm 2

Bölüm biraz kısa olmuş olabilir.

Ve normalde tamamını benim yazmam gereken bölümde yine yardımlarını hep gösteren ortağım @pink_cad ' e çok teşekkür ederim.

Bölümde yazım yanlışları olabilir telefondan yazmak zorunda kaldım. Tekrar teşekkürler!

Multimedia Alex ve Lana Del Rey-Born To Die *sevdiğim bir şarkı onu dinleyerek okuyabilirsiniz*

İçeri girdiğimizde Jackson "Çok tuhaf'' dedi .Ona anlamaz bakışlarımı fırlattığımda gözlerini devirip ''yani Kenny bizimle değil de neden sadece Shane'nin komşuluk ilişkileriyle ilgilendi ki''.

''Ne o kıskandın mı mavi gözlü çocuk'' dedi mutfaktan elindeki su şişesiyle çıkan Shane.''Herkesin benle ilgilenmesi normaldir yakışıklıyım,zekiyim,okul kaptanıyım diye devam ederken sözünü kestim ''bla bla bla biliyoruz William Shane War mükemmeldir siz ise eziksiniz'' diyeceksin'' deyip göz devirdim sonra Jackson'a hitaben''hadi gidip aslında var olmayan yada var olupda asla umrumda olmayacak ödevi yapmış gibi yapalım Jackson''diyip bu evdeki en güvenli yer olan sığınağıma kısacası odama yöneldim.

Jackson içeri girip yatağıma oturdu kucağını aldığı Kakule'ye belli belirsiz gülümseyip ''Hala bununla uyuyorsun?''dedi.

Ona tersçe bakıp ''Neyle uyumumamı düşünüyorsun''diyerek cevap verdim.Kıkırdayarak ''Neyse''dedi.''Asıl konumuz bu değil.Ödev yapmak veya herneyse...''

Ona tekrar ters bir bakış atıp ''Cidden ödev yapıcağımızı mı düşündün?''

İç çekip sordu''Peki ne yapıcaz Bayan ben ödev yapmam kafama göre takılırım?''

Gözlerimi devirerek cevap verdim''Tabiki her zaman ki EYESD rutin zaman geçirmelerimizi-Avery olmasada yapabileceğimizi düşünüyorum.- yani dizi izleyip oyun oynayıp bol bol tıkınacağız.''

-------

Ertesi sabah erkenden kalkmıştım.-ki bu Shane'nin iğrenç saçma şakaları dışında pek olmaz-

Evde ki herkesin uyuyor olmasından faydalanarak ilk kez mutfağa girdim. Yani tamam mutfağa giriyorum hani su içmeye yemek yemeye ama bu ilk kez- en iyisi ne yaptığımı tek tek anlatayım. İlk kez mutfağa tam anlamıyla''tek başıma'' yemek yapmaya girmiştim. Evet ben evin umursamaz kıvırcık aptal(!) sarışını ailesine kahvaltı hazırlamak için bu sefer mutfakta.

Sonunda büyük uğraşlar sonucu -ki bu 5 kez yeniden denemek benim gibi üşengeç biri için iyi bir tekrarlama- bu sefer kıvamını tutturduğum pancake'i fırına verdim. Derin bir nefes alarak ellerimi yıkayıp içeri geçtim.

Salondaki sehpanın hemen üzerinde duran , lanet cep telefonuna takılı klana gözlerimle birlikte , ilerleyip koltuğa oturdum. Jackson henüz uyanmamıştı. Shane de uyuyordu. Aslında, evdeki herkes uyuyordu. İşte bu yüzden, dikkatimi dağıtabilecek kimse yoktu.

Ellerimden biri otomatikman telefona uzandı. Ancak , tam da o anda , kapı zili yüzünden, elimi geri çektim. Apartman hayatını sevmiyorum.

Komşuları , akrabaları ya da , ziyarete gelen ve evde kalabalık yaratan herhangi organizmayı sevmiyorum.

"Hey!"siye seslendi kapıdaki kişi.

"Geliyorum."dedi yüksek sesle.

Bu saatte , buraya gelen ve yüzünde de kocaman bir sırıtış taşıyan tek kişi olabilirdi.

"Kenny."dedim onun gibi sırıtmaya çalışarak.

"Erken uyandım."diye mırıldandıktan sonra kıkırdadı.