THE WAR AT HOME

Bölüm 1

@pink_cad ve benim ilk ortak hikayem.İlk bölümü o yazdı.Umarım beğenirsiniz.

Not:Gif alakasız sadece hoşuma gittiği için koydum.

Aptal tüylü saatin , aptal sesiyle uyandığımda , uyanmadığıma emindim. Bakın , nasıl da saçmalıyorum. Harika değil mi ? Size henüz uyanmadığımı söylemiştim. Odama giren ışığın beni rahatsız etmesinden bahsedebilirdim -genelde bütün hikayeler bununla başlardı- ama , saat o kadar erkendi ki güneş bile uyuyordu. Ne olduğunu biliyordum. Shane , alarmımı değiştirmiş ve saati erkene almıştı. Ah,evet. Neden garajdaki küreklerden biriyle ağzına vurmadığımı , ben de merak ediyordum. Bunu , "Ölmeden Önce Shane'e Yapmam Gereken Şeyler Listesi"'ne ekleyecektim. Evet, bunu yapacaktım.

Ellerimden birini -hangisi olduğu hakkında en ufak bir fikrim yoktu- çalar saate uzattım ve sağlam bir şekilde vurdum. Bu kadar sağlam vurmamın sebebi , onu Shane olarak hayal etmemdi. Ancak, yalnızca bir dakika sonra , saat tekrar çalmaya başladı ve ben , büyük mavi yastığı yüzüme bastırarak inledim. Neden yeni bir hobi edinmiyordu ?

Ayaklarımı yataktan aşağıya sarkıttım ve koca kulaklı tavşanın içine soktum. Terliklerden bahsediyorum. Cani falan değilim. İster inanın ister inanmayın , Shane hariç , kimseye karşı şiddet eğilimli duygular beslemiyorum.

Ayaklarımı peşimden çekerken Kakule'yi kucağıma almayı unutmadım. Sadece birkaç adım uzakta , Shane'in odası olduğuna göre , intikamımı almam uzun sürmeyecekti. Ama , ihtiyacım olan birkaç şey vardı. Ahşap basamakları , yavaş yavaş indim ve köşedeki mutfağa yöneldim. Aradığım şey , orada duruyordu. Annemin meyveler için kullandığı , derin yeşil kaseyi aldımve musluğun önüne yerleştirdim. Bir süre, yapacağım şeyi düşünüp gülümsedikten sonra , suyu açtım ve kaseyi orada bırakırken , turncu buzdolabına yöneldim. Buzlukta, aradığım buz kalıplarında , işimi görecek kadar vardı. Kakule'yi kolumun altına sıkıştırdım ve buzlardan biraz aldım. Avucumda yarattıkları soğuklukla , garip bir ses çıkarırken , onları suya attım. Şimdi tek yapmam gereken , erimesini beklemekti. Bunu yaparken de , dolaptaki soğuk suyu kullanmanın daha mantıklı olacağını fark ettim ve üstün zekam için kendime ve Tanrı'ya teşekkür ederken , kaseyi alıp merdivenlere yöneldim.

Zavallı Shane , odasında , huzurlu , mutlu ve az sonra mahvedeceğim bir uykudaydı. Odasını kapısını açıp içeriye girerken , yüzümde -babamın tabiriyle- "şeytani" bir gülümseme olduğunu biliyordum. Odası onun gibi kokuyordu ve tamamen mavi ve siyahla kaplıydı. İçeriye girmemle birlikte , yatağında uyuyan -yatağında uyuması normaldi- "muhteşem" kardeşim hafifçe kıpırdandı .

"Shane."diye fısıldadım. Tedbir almaktan , sakınca gelmezdi. Sessizce homurdanmasını duymak için bekledim ama , öyle olması.

"Hımm..."

"Uyuyor musun William Shane War ?"diye sordum. Ah , evet. Tam adının kullanılmasında , en az benim kadar , nefret ederdi.

"Hımm...". Evet, uyuyordu. Yani , şimdilik. Elimdeki kaseyi , yüÜnün üzerinde , doğru şekilde konumlandırdım ve ters çevirerek yüzüne boşalttım. Aynı anda , küçük bir çığlıkla yerinden sıçradı.

Tabi ki , hazırlıksız yakalanmıştım. Shane'in kolları beni tutup yatağa çektiğinde , büyük bir çığlık attım. Ben yatağa düştüğümde , o da üzerime düşmüştü. "Alex?"dedi kocaman açılmış gözlerini kırpıştırarak. "Aman tanrım! S-sen ne yapıyorsun?"

"Hiç..."diye mırıldandım kıkırdayıp omuz silkerken. "Biraz serinlemek istersin diye düşündüm. Bilirsin. Uyandırma servisi falan..."

Başını -ıslak saçlarıyla birlikte- göğsüme yasladı ve uzun bir kahkaha attıktan sonra , tekrar bana baktı.