PAGDATING sa Palasyo ng Lin, si Jun Xian na nagtatago ng kanyang mga sugat ay bumagsak. Nagmamadaling umakyat si Long Qi upang alalayan siya pabalik sa kanyang silid, at sumunod si Jun Qing mula sa mga tarangkahan.
"Tito Fu, kunin mo ang aking Panggamot na kahon . " utos ni Jun Wu Xie na nakakunot ang kanyang mga kilay. Lalong lumakas si Jun Xian sa kanyang gamot sa pagpapatibay at maingat na pangangasiwa. Nang makita siyang bumagsak, nahulaan na lamang niya ang haba ng mga pinsala nito.
"Wu Xie.... . " Maraming tanong si Mo Qian Yuan para kay Jun Wu Xie.
Malamig na tumingin sa kanya si Jun Wu Xie at sinabing: "Sumunod ka sa akin kung gusto mong mabuhay . Manahimik ka o ako mismo ang gagawa. "
"...... . . " Maamong sumunod si Mo Qian Yuan .
Nagmamadaling pumunta si Jun Wu Xie sa kwarto ni Jun Xian at nagsagawa ng pagsusuri. Naningkit ang mga mata niya nang matapos siya.
"Lason . " Kalmado ang boses ni Jun Wu Xie. Ngunit pinalubog nito ang puso ng lahat ng naroon.
"Ayos lang ako, huwag kang mag-alala. Ibinalik ko ito sa isang piraso, hindi ba?" Pilit na ngumiti ang pagod na si Jun Xian, nakasandal sa poste ng kama, tiniyak kay Jun Wu Xie.
Walang salita, kinuha ni Jun Wu Xie ang pilak na karayom mula sa kanyang kahon na pang gamot na dinala ni Tito Fu, at nag-akupangtura sa ilang mga punto ng presyon. Maiitim na dugo ang dumaloy sa mga karayom at tumulo sa kama. Si Jun Xian ay lalong namutla, ang kanyang mga labi ay naging nakakatakot na kulay ube.
"Si ama ba.... . " tanong ni Jun Qing, na nag-aalala .
"Ayos lang". Si Jun Wu Xie, ay nakayuko, patuloy na abala sa sarili.
Hangga't siya ay nabubuhay, kahit ang diyablo mismo, ay hindi maaaring angkinin ang kanyang lolo mula sa kanya.
Ang madilim na dugo ay dahan-dahang lumabas at nawala ang lila ni Jun Xian sa kanyang mga labi. Namumutla pa rin siya, ngunit hindi siya mukhang nakakatakot na may sakit.
Kinuha ni Jun Wu Xie ang ilan sa kanyang gamot sa pagpapatibay, at ipinakain ito kay Jun Xian.
Bumalik ang kulay kay Jun Xian at lumuwag ang nakakunot na kilay, habang lumakas siya.
Pagod pa rin siya, nakasandal sa kuwadro ng kama.
Nang makitang bumuti ang kalagayan ni Jun Xian, nakahinga ng maluwag si Jun Qing at nagtanong: "Ama, ano ang nangyari ngayong gabi? Sa iyong mga husay at mga bantay na sumama sa iyo, kakaunti sa loob ng Emperyal na Lunsod ang maaaring maging katapat mo . "
Ang nakakarelaks na si Jun Xian ay kumunot ang kanyang mga kilay sa galit, "Lin Yue Yang ay nalason! Nang matagpuan ko siya, nagdedeliryo siya. Nagbubulungan siya kung bakit kailangan nilang patayin ang kanyang pamilya at kung bakit siya inuusig. Hindi niya ako nakilala noong una, at nakipag-away sa mga guwardiya. Ayokong saktan siya, at inutusan ko lang siyang pasakop. Mapalad para sa mga tabletas na ginawa sa akin ni Wu Xie na panatilihing madaling gamitin sa lahat ng oras. Ibinigay ko ang isa kay Lin Yue Yang at medyo nanumbalik siya ng katinuan. "
Sa pag-iisip pabalik sa eksenang makitang baliw ang tagapag-ligtas sa Pamilya ng Jun, nadurog ang puso ni Jun Xian sa sakit.
"Nang bumalik si Lin Yue Yang sa kanyang katinuan, nagmamadali siyang sumigaw sa akin, na umalis kasama ang aking mga tauhan. May mga taong ginagamit siya para saktan ako. Ang kanyang buong pamilya, bata at matanda, ay namatay sa kanilang pakana. " Ikinuyom ni Jun Xian ang kanyang mga kamao, ang tagapagligtas sa kanyang anak, ay namatay dahil sa kanya, sa kanyang buong pamilya, walang nakaligtas, at lahat ng ito ay dahil sa kanya.
"Nang natapos niya ang kanyang mga salita, napunta siya sa isa pang labanan ng pagkabaliw, mabilis na lumubog ang kanyang katawan, at nawasak . Pagkatapos ng pagsabog, bigla kaming nanghina, at sunod-sunod na nahulog sa aming mga kabayo... . . "
BINABASA MO ANG
GENIUS DOCTOR BLACK BELLY MISS (Tagalog Version)
Historical Fiction"TRANSLATE IN TAGALOG" Noong siya ay labing-apat na taong gulang, sa murang edad, Siya ay isang henyong manggagamot na ikinulong ng kanyang lolo, Sinunog niya ang kanyang kulungan kung saan siya nakatira nang higit sa Sampung taon. Ngunit Nang maka...
