Kara Çiçek

Sarı Civciv

     Emre'nin Güncesinden
Korkmaya başladım. Yarım dakikadan fazla süredir soruma cevap vermedi.
Gözlerini fal taşı gibi açmış
öylece bana bakıyor. Acaba kıza ani bir inme falan mı indi?;

"Yasemin iyi misin?" Sorum onu biraz da olsa kendine getirir sanmıştım ama gram kıpırdamadı. Kız transa geçti resmen!.Burda ama değil gibi, var ama yok gibi!Tamam, parmağımla kolunu dürtmeye karar verdim. Dürtmek için elimi kaldırdığım anda daldığı yerden çıktı. Ahh, birden bire hareket etti. Ayy yüreğime iniyordu! #_# :

"Hayır! Bahsettiğin kişiyi de seni de tanımıyorum. Başka sorun yoksa kitabımı okuyacağım" Söylediği sözler gözlerimi kısmama neden oldu. Nedense içimden bir ses yalan söylediğini söylüyordu. En azından vücut dili bunu destekliyordu. Terleyen yüzü, bir şeylerle oyalanmaya çalışan elleri ve bana bakmaktan kaçınan gözleri. Bu kız kesinlikle yalan söylüyordu;

"Sen yalan mı söylüyorsun?"
Sorduğum soru onda panik
yarattı: "Yooğ,hiçte bile! Ne alakası var! Ben yalan söylemiyorum ki! Sen bana nasıl yalancı dersin! Üstüme iyilik sağlık! Kuru iftira!" Cümlelerini o kadar hızlı söylemişti ki kıpkırmızı oldu.
Nefes almayı unuttuğundan bile emindim. Ben düşünmekle meşgulken arkada oturan İrem'in kahkahalarla güldüğünü duydum. Ona doğru döndüğümde sadece onun gülüşlerini ve omzumun üstünden arkama baktığımda ise Yasemin'in kaş göz işaretlerini görebiliyordum. Birşeyler olmuştu ama ben hiçbir şey anlamamştım.

İrem bir müddet daha  öyle güldü. Sadece ben değil bütün sınıf ona bakıyordu çünkü çok yüksek bir sesle gülüyord. Yasemin sınıfın dikkatini dağıtmaya çalıştıysa da başarısız oldu:

"Şaka yaptım ben. O yüzden gülüyor. Önünüze dönebilirsiniz." İrem söylediği şeye daha çok gülmeye başlayınca ister istemez kaşlarımı çattım. Bu kız niye bu kadar güldü böyle ya!:

"Ne şakası yaptın, kraliçem?Merak ettim." Hağ! Sarı civciv de konuştuğuna göre takım tamamdır. Müthiş bir kadro. Kadroda gibi duran Derin'in sesini de duyduğuma göre artık ölebilirim!:

"Şaka falan yapmadı. Emre'ye yalan söyledi. İrem de bunu anladığı için bu kadar gülüyor." Ne!Yalan mı? O zaman benim arkadaşım mı oluyor?;

"He gerizekalı tam olarak öyle oluyor" dedi iç sesim. Ama o bile benim sinirimi şuan bozamaz. Oğlum Derin doğruyu mu söylüyordu! Eğer öyleyse, doğruyu nereden biliyordu?:

"Yooğ, hiçte bile! Ben yalan söylemedim!" Anladıığıımm.
Yasemin yalan söylediğini kendisi belli ediyordu. Ulan ne kadar zeki bir insanım ben ya!

Ateş bir Derin'e, bir de  Yasemin'e bakmaya başladı:

"Yalan söylediğini nereden anladın?" Kaşlarını çatarak sorduğu soruyu dışarıdan görmüş olsaydınız eğer muhtemelen önemli bir olayı çözmeye çalışan bir dedektif olduğunu zannederdiniz:

"Pardon,ama ben yalan söy-"
Diyerek itiraz etmeye çalıştı Yasemin ama o an sözünü kesen Derin oldu:

"Bu seni ilgilendirir mi?"
diyerek Ateş'e cevabını verdi:

"Bir şey konuşuyoruz dimi burada! İnsan da az saygı olur" diyerek Derin'e sitem etti Yasemin. Yanlız birşey diyecem ortama bakar mısınız? Talk Show programında gibiyim. Abi müthiş ya!:

"Evet ilgilendirir çünkü kendisi kraliçem olur." Derin bir Yasemin'e baktı, bir de Ateş'e. Bakışları o kadar komikti ki:

"Ben senin kraliçen değilim!"
diyerek dediğine karşı çıktı Yasemin. Derin aradığı cevabı bulmuş gibi yeniden Ateş'e döndü: