Matematik dersinde not tutarken hocanın tahtaya yazdığı soruyu çözmesi için gözleriyle öğrenci aramaya başladığını farkettim. O an yanımdaki Altay bana kendi defterini gösterdi.
-'' 3 buldum''
Kendi defterimi ona gösterdim.
-''Bende 5 buldum.''
Altay yaptığım işleme göz atarken arkamızda oturan Mesut sohbete dahil oldu.
-'' Ben niye -7 buldum lan?''
Geri döndüm ve sırıttım.
-''Sen soruyu doğru çözdüğüne emin misin Mesut?''
Defterini önüme iteledi ve gülümsedi.
-'' Matematik bizim işimiz kardeşim tabi ki doğru çözdüm.''
Yaptığı işlemleri gösterdim ve Altayı dürtüp bize odaklanmasını sağladım.
-" Bunları nerden buldun peki?"
-" İçime doğdu valla''
Altayla beraber Mesutun bu cümlesine karşılık güldüğümüzde , matematikçi bi anda yanımızda belirmişti.
-" Neye gülüyorsunuz beyler"
Altay hocaya mahcup bir ifadeyle bakıp ardından ise kısık sesle konuştu.
-" Arkadaş soruyu çözmüşte."
-" Kim Mesut mu?"
Hoca inanmazcasına bi Mesut'a bi Altay'a bakıyordu. En sonunda Altay kafasını salladığında hoca tamamen Mesut'a odaklanmıştı.
Ardından defteri alıp soruyu kontrol ettiğinde memnun bir ifadeyle defteri geri masaya koydu.
-" Mesutcum demek matematikle aranı düzelttin soruyu tahtada çözmek ister misin?"
Mesut hocanın sözlerine karşılık zorla gülümsedi.
-'' Hocam şimdi ben çözersem arkadaşlar anlamaz.''
-" Aaa olur mu öyle şey sen tahtada soruyu çöz ben arkadaşlarına ayrıca anlatırım."
İkisi arasında geçen konuşmayı sessizce takip ediyorduk.
-" Hocam benim yazım kötü"
-" Bir şey olmaz bir şey olmaz"
Mesut yardım istercesine bize baktığında nolduğunu sorarcasına kaşımı kaldırdım.
O da buna karşılık gözüyle öğretmen masasını işaret etti.
Tekrar ona baktığımda düşündüğüm şeyi yapmamış olmasını diledim.
Cevap anahtarını araklamış olamazdı değil mi?
O sırada sınıfta Abdülkerimin sesi yankılandı.
-''Hocam ben çözeyim mi soruyu?''
Hoca bu sefer Abdülkerimin olduğu tarafa döndü.
Kadının yüzünü göremesemde şaşkın bir ifade takındığına adım kadar emindim.
-'' Sen mi çözeceksin soruyu?"
Abdülkerim onaylarcasına kafasını salladığında hoca bir eliyle masaya tutundu ve diğer eliyle göğsünü tuttu .
Hocanın halini görmemizle panikle yerimizden kalktık.
-"HOCAM!"
Altay , hocanın kolunu tuttu ve telaşla etrafa bakındı . Ardından hoca bi anda yere yığıldığında sınıfta resmen kaos çıkmıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
No Tears , No Flowers (İsmail Y. & Barış Alper)
Fanfiction''Gözyaşları ve çiçekler olmadan son bir kez sana sarılabilir miyim?''
