Adam çocuğun elini tutmuştu. Sahile vardıklarında banka oturdular. Yağmur yağıyordu. Evet bu havada sahile geldiler.
"Devamsızlığını dert etme tamam mı?"
"Tamam."
"Atıştırmalık bir şeyler alalım mı?"
"Aç değilim."
"Kaç gündür bir şeyler yemiyorsun?"
Anlamıştı adam..
"Ben y-yemeğimi yiyorum." Adam çocuğun önüne diz çöktü.
"Hyunjin di değil mi?" Adam çocuğun her şeyini biliyordu sadece biraz sâf davranıyordu.
"Evet."
"Bak Hyunjin yorgun ve aç olduğun fazlaca dışarıdan belli oluyor. Daha doğrusu ben anlıyorum diyelim. Herneyse şimdi canın ne istiyorsa bana söyleyebilirsin. Hem yeriz hem konuşuruz ne dersin?"
Çocuğun gözleri doldu. İlk defa birisi ona isteğini sormuştu.
"Sarılabilir m-miyim sana?" Adam gülümseyerek kafasını salladı.
Sımsıkı sarıldılar. Birbirlerini tanımıyorlardı ama bu sarılma o kadar sıcaktı ki kendilerini çok huzurlu hissettiler.
Chris'in sarılışı insanı ölümsüz yapabilecek derecede güzel hissettiriyordu. Çocuk kendini kendi evinde buluyordu. Kafasını adamın boynuna gömdü. Kokusunu içine çekti.
Saattlerce...günlerce...haftalarca...belki
de yıllarca öyle durabilirdi ikisi de çünkü huzurlu hissediyorlardı.
...
Hayatımdaki en büyük şansım bir Chanım'ın olması 🥲
ŞİMDİ OKUDUĞUN
you drew stars around my scars / hyunchan
Фанфикdaddy ıssues• Hyunjin çocukluğundan beridir babasından şiddet gören bir öğrenciydi. Chan ise onu bu hayattan kurtaracak olan bir iş adamı.. Yaş farkı içerir!!!!
