"Hadi bana kendinden bahset."
"Adım Hyunjin." Çocuk duraksadı.
"Evet, Hyunjin? Bunu zaten biliyorum. Bana biyografinden bahsetmeni istemiyorum."
Adam açıkça konuşmasına rağmen çocuğun aklına söyleyecek hiçbir şey gelmiyordu.
"Ne diyebilirim ki?" Adam çocuğun elini tuttu.
"Tamam, aklına gelmediyse sorun değil. Başka şeyler konuşabiliriz."
"Ne gibi?"
"Arkadaşın var mı?"
"V-var. Yani sanırım." Kaşlarını çattı çocuk. Aklına Felix geldi. O çilli çocuk...
Kendisini çocuk gibi hissediyordu. Her şeye ağlamasını bir eziklik göstergesi olarak görüyordu. Bu yüzden ağladığı zamanlar kendine lanetler etti...
"Sanırım derken?"
"Ben..." boğazı düğümlendi.
"Bilmiyorum." Gözleri doldu.
"Arkadaşlm olarak görmek istemiyorum onu.." kahvelerinden bir damla düşünce tekrar lanet etti kendine.
Adam bunu farkettiğinde çocuğun önüne geçip kocaman sarıldı. Bu olay bin defa tekrarlanabilirdi. Adam sorun etmiyordu. Sarılmağı seviyordu.
"Özür dilerim."
"Neden?" Çocuk burnunu çekerken sordu.
"Sanırım sormamam gereken bir şey sordum."
Çocuk kafasını iki yana salladı.
"Hayır, hayır. Tam t-tersine ben b-bebek gibi davranıyorum." Elinin tersiyle gözünün altını sildi.
"Kendini küçümsemeyi bırakır mısın artık?"
...
Dipnot: örneğin "T-tamam." yazarken kekeleme amaçlı yazmıyorum sesi titriyor anlamına geliyor.
Bölüm aksakligi icin üzgünüm
ŞİMDİ OKUDUĞUN
you drew stars around my scars / hyunchan
Fanfictiondaddy ıssues• Hyunjin çocukluğundan beridir babasından şiddet gören bir öğrenciydi. Chan ise onu bu hayattan kurtaracak olan bir iş adamı.. Yaş farkı içerir!!!!
