3"Hakettin."

197 18 13
                                    


Soğuk odada kenara kıvrılmış oturuyordu çocuk.

"B-baba!"

"B-baba özür d-dilerim."

"Lütfen a-affet beni."

"Baba!"

Kapı sert bir şekilde açıldı.

"NE VAR?!"

"Lütfen affet beni. Özür dilerim. İzin ver de ders çalışayım lütfen."

"Buradan kurtulmak için söylediğin yalanlara inanmamı mı bekliyorsun?"

"Yalan değil.. Lütfen."

"Bir saate gelirim." dedi babası.

Hyunjin elini patlamış dudağına götürüp hafiften kurumuş olan kanı sildi.

~Bir saat sonra

Kapı tekrar açıldı.

"ODANA GEÇ VE ÇALIŞMAYA BAŞLA!"

Hyunjin kafasını salladı. Babası kelepçelerini çözüp çıkmasına izin verdi.

Çocuk ayağa kalkıp odasına doğru yürüdü. Sandalyesine oturup test kitabını açtı.

Evet bu psikoloji ile ders çalışacaktı.

Babası arada kontrole gelip gidiyordu.

2 saatin sonunda Hyunjin duşa girmeye karar verdi. Üzerindeki kanlı tshirt'i çıkarıp sepete attı. Diğer kıyafetleri çıkarıp kendini bir süre aynadan izledi. Her yerinde morluklar.. kızarıklıklar.. yaralar vardı. Kendini duşakabin'e sokup ılık suyun vücudunun her bir zerresine değmesini bekledi. Eline aldığı duj jeli boşalttığı lifi omuzlarına sürtmeye başladı.

Duşta işini bitirip odasına geçtiğinde dolabından Tshirt ve şort çıkarıp üzerine geçirdi. Kulağına tanıdık bir melodi gelmesiyle kafasını etrafta gezdirdi. Telefonu çalıyordu. Arayan kişiye baktığında 'Felix' yazdığını gördü.

"Alo Felix."

"Hyunjin ben.."

...

you drew stars around my scars / hyunchanHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin