you drew stars around my scars / hyunchan

6"Gamzeli Adam."

Gözle görülür bir şekilde titriyordu. Nefes nefeseydi. Bu ona normal geliyordu çünkü genelde oluyordu böyle şeyler.

"Değilsin." dedi adam ve ekledi.
"Su ister misin?" Hyunjin kafasını 'hayır' dercesine salladı.

"Sakin ol." Çocuğun ellerini tutuyordu.

"Böyle şeyleri genelde yaşıyor musun?"

"E-evet." Hyunjinin gözleri dolmuştu. Konuşamıyordu. Nefes alırken bile boğazına binlerce iğne saplanıyordu. Ellerinin üzeri kaşımaktan kıpkırmızı kesilmişti.

"Derin derin nefes al." Hyunjin ağlamaya başladı. Göz yaşları istemsizce akıyordu. Bacakları onu taşıyamıyordu. Yanındaki adam bunu farketmiş olacak ki kollarını çocuğa sardı. Çocuk yaşananları idrak edemiyordu. Adam ona o kadar sıcak bir sarılma sunmuştu ki sakinleşiyordu.

"Daha iyi misin?"

"Sanırım." dedi Hyunjin. Kendini çekecekken adam daha sıkılaştı kollarını.

"Kalp atışlarının düzene girene kadar böyle kal." Hyunjin gözlerini kapattı.

Bir süre sonra birbirinden ayrıldılar.

"T-teşekkür ederim."

"Kendine dikkat etmelisin. Böyle durumlarda en yakının kimse ona sarıl veya seni sakinleştirecek bir şey yap."

Hyunjin kafasını salladı.
Adam gülümsedi. Gülümseyince gamzeleri ortaya çıktı.

Çocuk kaldırıma otururken arkadaşı Felix koşarak yanına geldi.

"Hyunjin neredesin sen?"

"Dolaşıyordum Felix n'oldu?"

"Changbin de benden hoşlanıyormuş...Yani biz sanırım.."

"Sevgilisiniz."

Adam ikilinin konuşmalarını dinliyordu Felix bunu farkedip adama baktı.

"Afedersiniz bir sorun mu var?"

"Yok." Eğilip Hyunjinin omzunu okşadı.

"Kendine dikkat et." Hyunjin kafasını salladı.

Adam uzaklaşırken Felix Uzun olana sorgulayıcı bakışlar atıyordu.

"O kim?"

"Bir tanıdık."

"Anladım."

"Ee Changbinle gezmeyecek misiniz?"

"Şimdilik işi varmış. Akşam buluşacağız."

"İyi."

"Hyunjin sen iyi misin?"

"Hm hm."

"Hadi eve gidelim." Ayağa kalktım.

"Tamam."

Yanlışlıkla düz yazmışım farketmedim özür dilerim.