Kar Tanem

6 ❄️ Aile

Selamün Aleyküm

Bu bölüm Rumeysa'dan ⭐

Satır aralarında buluşalım.

İyi okumalar

Rumeysa Can

Kafenin önüne geldiğimde elimi kalbime götürdüm. Derin nefes alıp verdim. On beş dakika erken gelerek kendime vakit ayırmak istedim. Heyecanımı yenecek ve kendimi toparlayabilecektim. Umarım öyle olur. Ağlamak istemiyorum.

Gözlerim yaşarırken gözlerimi kırpıştırdım alel acele. Yerimi alayım en iyisi. Hem cuma namazına gidecek. Geç kalmasın.

On beş dakika erken geldin diyen iç sesime göz devirdim. İçeriye adımladım.

Ailelerin de yer aldığı nezih bir kafe. Çok seviyorum burayı. Kızlarla ara ara geliriz buraya. Doğum günü kutlamalarımız burada olur genelde. Bazen kaçamak yapıp açık alanda kutlama yaparız.

Yanıma gelen garsonla dikkatimi ona verdim. "Hoş geldiniz." diyerek karşıladı beni. Buranın garsonları hazır olda bekliyordu. Böyle karşılanmak beni memnun ediyor. Hafifçe gülümseyerek teşekkür ettim. "Hoş buldum."

Yer bulmak için gözlerimi kafenin içinde gezdirirken gördüğüm kişiyle kaldım. Muhammet Çağlar?

Tamam onunla buluşacaktım ama erken gelmemiş mi? Yani on beş dakika. Ne zamandan beri burda bilmiyorum ama. Saatim mi durdu benim?

Huzursuzca yerimde kıpırdanırken beni fark etti. Kibarca yerinden kalkıp bana döndü. İstanbul Beyefendisi olduğundan haberi var mı?

Yüzünde beliren gülümsemeye takılıp düştüm. Yani kaldım. Kızlardan düşme lafına alıştım. Ben neden sevdiğim bir şeye düşeyim ki, kalkarım? Neyse bunu düşünmek istemiyorum.

Küçük adımlarla yanına yaklaştım. Gözlerini ayırmadan bana bakıyordu. Sanırım bu aralar fazla romantik-dram-komedi izliyorum. Film önerisi olan var mı?

Gözlerimi fütursuzca gözlerinden alamazken başını çevirmesiyle utancın kaynar suyu üzerime döküldü boylu boyunca. Her hücrem utançtan boynunu büktü. Ne sanarak geldim ki buraya ben? Neyim ki o benim? Eşim mi?

Gözlerimi yüzünde oyalamadan ona çevirdim. Damarları belirgin olan uzun parmaklı elleri oturduğu sandalyenin karşısındaki sandalyeyi tutuyordu. Geriye çekti biraz. O an gözlerim yüzüne gitti. Başını bana çevirdi. Benim aksine dik duruyordu omuzları. O çok güçlü ve sayamadığım güzellikler süsü. Onu ilk gördüğümde bütün mantıklı düşüncelerimle bağlandım ona. Mantığım evleneceğim kişinin o olması gerektiğini fısıldıyordu. Yüreğim dünden razıydı. Ben onu bilinçli sevdim. Bilmiyorum bu nasıl açıklanır ama hissettiğim bunlar.

"Selamün Aleyküm." deyip kısa nefes çektim içime sessizce. Gülümsedi. "Aleyküm selam. Hoş geldin."

"Hoş buldum." deyip gülümsedim. Onun yanında gülümserken gözlerim kapanabiliyor. İçten gülünce öyle oluyor. Bu durum beni çekindirse de önüne geçemiyorum. Şimdi olduğu gibi.