"Muhammet abi..."
Arkamı döndüğümde kız kardeşlerimin can dostu Rumeysa'yı gördüm. Gözlerini kaçırıp tekrar bana baktığında sesini duydum. Rahatsız olma düşüncesiyle boynumda asılı duran fotoğraf makinesinde şehadet parmağımı gezdiriyordum.
"Bana d...
Önceki bölümde yaptığınız güzel ve değerli yorumlarınız için teşekkür ederim. Çok mutlu oldum🥰
Satır aralarında buluşalım. Oy vermeyi unutmayın 😘
Bölüme geçelim. İyi okumalar 😍
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
♡
Rumeysa Can YURTOĞLU
Kasıklarımda hissettiğim ağrıyla gözlerimi araladım. Yerimde kıpırdandığımda Çağlar'ın üzerinde olduğumu fark ettim. Elimi göğsünün üzerine getirdiğimde kollarını bedenime sardı.
"Güzelim..."
Yerimde doğrulmak istediğimde beni yavaşça yatağa yatırdı. Yüz yüze bakıyorduk. Elini yanağıma getirip gülümsedi. Uykulu gözükmüyor. Uyumadı mı hiç?
"Çağlar..."
Alnıma yaklaşıp öptü uzunca. Önceden kolları daha sıkı sarardı beni. Birden kucağında bulurdum kendimi. Şimdi bana sarılırken bilinçli sarılıyor. Dokunuşları eskisi gibi ama kıyamıyor bana. Onun yanında bebek gibi hissediyorum kendimi. Bazen hamile olduğum aklımdan çıkıyor. Ama o hiç unutmuyor.
"Akıllı karım benim... Aynen öyle oldu. Bir hafta daha yanındayım."
Sözleri beni şaşırtsa da gülümseyerek şaşkınlığımı gizlemek istedim. Gözlerini kıstı sonra. Dudaklarım dişlerime doğru hareketlenirken gözlerini dudaklarıma çevirdi.
