Kehribar - Gay

12

Bebeklerim ne deseniz haklısınız. Kitabı yazmaya başlayalı 1 yıl oldu ve kitap daha bitmedi. Hatta 1 yıl ara verdim dkdlldld. GÜYA size söz vermiştim. Yeni bölüm bekleyenlerin hatırına (3 kişi) yazmaya devam edicem.

Kitabı ilk yazmaya başladığımda hiç yorum gelmemişti ve okunması çok azdı. Hevesim kalmadığı için yazmamıştım. Bir an da beklemediğim anda ilgi gelince bende yazmaya karar verdim tekrar. Söz kitaba ara vermiyicem, bitiricem.

Bu arada yazarınız kötü bir dönemden geçiyor. Aldatıldım, 8 ay depresyona girdim, onu unuttum. Yeni birileriyle tanışmaya çalışıyorum ama amaçları farklı, doğru dürüst arkadaşım yok. Desteklerinizi bekliyorum, bu aralar çok üzgünüm çünkü <33

Kenanın bir o kadar sert fakat huzur verici kollarından ayrıldığımda göz göze geldik. Gözleri ağlamanın verdiği etkiyle kıpkırmızıydı. Bir dakika Kenan ağlamış mıydı?

"Kenan ne oldu? Neden ağladın?" deyip elimi yanağına götürmüş ve okşamıştım. Benim haşin, sert ve bir o kadar korkak bebeğim. Dayanamıyordum işte! Her ne kadar bana söyledikleri, yaptıkları ve davranışları kötü olsa da dayanamıyordum ona! İçinde iyilik ve masumluk vardı hissediyordum.

Uzattığım ellerimi öpmüş ve "Özür dilerim" demişti. Ellerim göz yaşlarını silerken devam etti. "Sana söylediklerim, yaptığım ve hatta yapamadığım her şey için özür dilerim." demişti.

Bana bir açıklama yapması ve af dilemesi her ne kadar içimi kıpır kıpır etsede şaşırmıştım. Bana hiçbir vaatte bulunmamıştı çünkü. Aramızda da hiçbir şey yoktu. Kenana sinirlenmelerim, ondan beklentilerim ve beklentilerim karşılanmaması sonucu üzüntülerim tamamen ondan hoşlandığım içindi. Fakat Kenanın buna yapmasına gerek yoktu ki. Ne de olsa benden hoşlanıyordu. Bir dakika ne! Yoksa yoksa düşündüğüm şey miydi?

Düşüncelerimde boğulurken Kenanın sözleri şuan bir ninni gibi geliyordu. Taa ki şu sözlere kadar. "... Karım olmanı istiyorum."

İçimde kelebekler uçuşurken kendimi mahvedesim gelmişti. Bana onca şey yapan adama karşı hâla bir şeyler hissediyordum. Fakat şuan bunun sırası değildi. Geleceği ve geçmişi düşünmemem sadece âna odaklanmam lazımdı. "Kenan sen ciddi misin?" diye bir o kadar kısık bir sesle ve şaşırmış bir ifadeyle yüzüne bakmıştım.

Kafasını sallamıştı sadece. İkna edici hiçbir cümle kurmamıştı. Onun içinde zor olduğunu biliyordum, bu odun adamdan böyle şeyleri tekte söylemekte çok zordu tabii! Gözlerinde görmüştüm ama kıvılcımları. 20 yaşımda olmama rağmen birçok insan tanımış ve neredeyse hepsini çözmüştüm. Kenan şuan yalan söylemiyordu, gözleri boş bakmıyor, yalan söylüyor gibi durmuyordu.

"Kenan eve gitmek istiyorum." dedim. Yüzüme kitlenirken ekledim, "Seni başımdan savmak için değil, fazla alkol aldım ve başım dönüyor. Şuan rahat düşünemiyorum ve uykum var."

Kafasıyla onay verip "Kalk güzelim" deyip beni kollarımdan tutup ayağa kaldırmıştı. Gözleri vücudumu turlarken anlık bir şehvet duygusu hissettim ama yüzü bir anda gerildi. Belime bağladığım siyah ceketi çözüp üzerime geçirdi ve "Bu kıyafet konusu da konuşucaz güzelim. Hadi gidelim şimdi." deyip itiraz istemiyorum dermiş gibi elini sırtıma koydu ve yürümeye başladık. Emir yorgun olmasaydı haddini bildirirdi de neyse! (Hoşuna gitti)

Lavabodan çıktığımızda gözüm direkt Burağı aramıştı. Ona haber vermeden çıkmak ayıp olurdu. " Kenan, Burağı bulup haber verelim önce." dememe kalmadan Burağı koltuklardan birinde bir kızla yiyişirken görmüştüm. Rahatsız etmesem mi acaba diye düşünürken, beni merak edebileceği aklıma gelmişti. Ay biraz sonra yiyişin kaçmıyor ya aq