ซ่าาาาา....ท้องฟ้าอึมครึ้มได้ไม่นาน ฝนก็สาดลงมาอย่างหนักในช่วงเช้าของวันที่ผู้คนลอนดอนต่างก็เร่งรีบไปทำงาน
ร่มบรรดาหลากสีถูกกางเพื่อกันฝนที่ดูแล้วว่าจะไม่หยุดตกง่ายๆ ทำเอาหญิงสาวคนนึงที่ยืนหลบฝนใกล้กับร้านกาแฟต้องรีบควักร่มสีขาวโปร่งใสมากาง
"ลิลลี่ นะลิลลี่ ตื่นก็สายจะไปทำงานทันไหม?"
หญิงสาวพูดกับตนเองแล้วกางร่มอย่างลนลาน
ที่กางยังไงก็ไม่ได้สักที เธอหยุดกางสักพักแล้วมองที่ร่มตนพลางย้อนคิดไปเมื่อสองปีที่แล้ว..ฟรึบ...
เสียงร่มถูกกางออกอย่างง่ายดาย จากมือแกร่งทั้งสองของชายหน้าเข้ม คนที่เคียงข้างเธอและเธอก็รักเขาสุดหัวใจ
"ขอบใจนะเซน ฝนตกหนักจริงๆ"
ลิลลี่เอ่ยให้กับชายข้างๆ เขาหันมายิ้มกับเธอด้วยความอบอุ่นแล้วยื่นร่มมาให้เธอ
"โตป่านนี้แล้วยังไม่มีแรงกางร่มอีกนะ แบบนี้จะไม่ให้ฉันเป็นห่วงได้ไง"
เซนกางร่มของตนเองไปพูดไป
"ก็ฉันรู้ว่านายต้องอยู่ข้างๆกันแบบนี้ไปตลอดไง ฉันเลยมีคนคอยดูเเล"
"เธอนี่นะ ข้ามถนนเถอะ ก่อนที่ฝนจะตกหนักกว่านี้"
เซนส่ายหัวกับความคิดแฟนสาว แล้วยื่นมือไปจับมือบางไว้เพื่อข้ามถนนที่แทบจะไม่เห็นอะไร เพราะฝนที่ตกหนักเหมือนกำแพงกั้นสายตา
ทั้งสองจูงมือกันไปจนถึงอีกฝั่ง ซึ่งดูเหมือนจะก้าวข้ามผ่านทุกสิ่งอย่างไปด้วยกันตลอด แต่ความจริง
....สิ่งที่เป็นปัจจุบันมันย้ำเตือน 'ลิลลี่' ว่า
'ไม่มีเขาคนนั้นเคียงข้างมาสองปีแล้ว และอาจจะตลอดไป'
หญิงสาวที่กางร่มได้สักที ใต้กันสาดฝนร้านกาแฟส่ายหัวไปมา พยายามปัดความคิดอดีตตนเองให้หลุดหายไป
แล้วก้าวผ่านไปยังอีกฝั่งของถนน เริ่มสู่วัยทำงานที่ต้องตัดเรื่องราววัย'สิบแปด'
ความรักที่ตัวเองงมงายมาตลอดว่าคือความเชื่อใจ ทิ้งไปให้หมดแต่ใครจะไปรู้คำว่า 'โชคชะตา' กับ 'โลกกลม' มันเหมือนมีเส้นบางๆกั้นอยู่เท่านั้น
คนมีมากมาย แต่กลับสะดุดตากับชายอีกคนที่เดินสวนทางมาปะทะเธอเข้า
ดวงตากลมโตของเธอเบิกกว้างขึ้นกว่าเดิม พอๆกับคนที่เธอเห็นในแววตาคู่สวยนี้ เขาเองก็ตกใจไม่แพ้กัน
ริมฝีปากทั้งสองเผยอขึ้นพอให้เสียงได้ออกมาแผ่วเบาด้วยเสียงฝนที่ดังกลบไปทั่ว"เซน"
"ลิลลี่"เมื่อชายในความทรงจำอายุ 'สิบแปดปี'ของเธอได้เข้ามาในปัจจุบัน และพาลทำให้อดีตเหล่านั้นได้ฉายเล่นซ้ำอีกครั้งที่ยากจะลืมเลือน
ฝากผลงานโปรเจคของกลุ่มเราให้ผู้อ่านได้ติชมกันด้วยนะคะ
สามารถแสดงความคิดเห็นกันได้ที่นี่และทวิตเตอร์ โดยติดแทก #WHENWEWERE18
YOU ARE READING
[END] Music Fiction Sheets (1D Fanfic)
Fanfictionความรักที่เจ็บปวดของเซนเเละลิลลี่ เมื่อสองปีก่อน วันนี้พวกเขาได้กลับมาเจอกันอีกครั้ง