[END] Music Fiction Sheets (1D Fanfic)

EP.1/5 WHEN WE WERE 18. 100%

ร่างบางเหมือนถูกเซนโยนลงไปในน้ำที่ลึกและมืดสนิท ริมฝีปากที่ถูกเซนกดทับนั้น ราวกับว่ากำลังสำลักน้ำที่เซนกดลงไปให้จมดิ่งในคลื่นของอารมณ์ร้ายกาจ

หัวใจที่บีบคั้นในน้ำก็แทบจะหมดลมหายใจ เซนไม่เว้นวรรคให้เธอโผล่หัวมาหายใจเลยแม้แต่น้อย

นอกจากเซนจะไม่ช่วยให้เธอพ้นจากน้ำทะเลที่เริ่มเป็นสีแดงจากความโกรธแค้นครั้งนี้ เซนยังมอบความเจ็บปวดให้มากกว่าแทบจะตายในน้ำนี้ไปอีก

"อื้อ!"

ลิลลี่เกร็งตัวและดิ้นอย่างรุนแรงเพื่อให้พ้นเงื้อมือหนา ซึ่งกำลังแกะกระดุมเสื้อเธออย่างรีบร้อน

มือทั้งสองข้างของเธอถูกเซนตรึงเอาไว้เหนือหัว น้ำตาแห่งความหวาดกลัวไหลอาบแก้มใสไม่หยุด

เเต่เซนเลือกที่จะปล่อยให้มันเป็นแบบนั้น

ไม่ใช่ว่าหัวใจของเซนตายด้านไปเสียหมด ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่หอบสังขารลักพาตัวเธอมาถึงฝรั่งเศสนี่หรอก

เขาทนไม่ได้ที่ต้องเห็นเธอ คนที่เป็นรักแรกและรักเดียวของเขาจะต้องไปแต่งงานกับอดีตเพื่อนรัก

เขาทนไม่ได้ต่างหาก

"ฮึก ฮือ"

ร่างบางเริ่มร้องไห้หนักขึ้นไปอีก เมื่อเซนเลิกกระโปรงเธอขึ้นมากองที่อก แล้วถอดกางเกงในเธอออก จนแสดงให้เห็นถึงเครื่องแสดงความเป็นสาว

"ไม่นะเซน พอได้เเล้ว!"

ปากสีสวยที่เพิ่งถูกเซนปล่อยให้เป็นอิสระ ตะโกนสุดเสียง เมื่อเห็นว่ากลุ่มผมสีดำสนิทเคลื่อนเข้าใก้ความสาวของเธอ

"ทำไมลิลลี่ หรือมันเป็นเพราะฉัน ไม่ใช่ว่าทีสามีเธอ"

น้ำเสียงเกรี้ยวกราด ถ้าหากลิลลี่ตั้งใจฟังมันสักนิด จะรู้ว่ามันเป็นน้ำเสียงที่ประชดและน้อยใจมากแค่ไหน

"อื้อ ซะ เซน"

ลิลลี่สะดุ้งเฮือก เธอไม่ได้มีเวลาตอบเซนเลย เพราะว่าส่วนกลางกายสาวถูกลิ้นหนาครอบครองเรียบร้อย