ฝ่ามือบางกำรวบเข้าหากันเเน่นเมื่อตัวเองเดินทางมาที่ลอนดอนได้สักพักเเล้ว ตอนนี้ลิลลี่ยืนนิ่งอยู่ที่หน้าห้องคอนโดของตัวเองกับไนออล
กว่าเกือบครึ่งชั่วโมงที่เธอทำท่าจะเคาะประตูค้างเอาไว้แบบนั้น แต่ไม่ยอมปล่อยให้มือลงไปกระทบกับประตูไม้สักที
เเม้ว่าการเดินทางกลับจากฝรั่งเศสระหว่างเขากับเซนจะเดินทางมาได้สักพักใหญ่ เเล้วร่างหนาก็ไม่ได้บินกลับมาที่ลอนดอนพร้อมเธอ เพียงเเค่จองตั๋วรอบเช้าที่สุดให้เธอกลับมาลำพัง
ความคิดที่คอยกล่อมประสาทเธอมาตลอดที่เดินทางมาถึงที่นี่ รวมถึงยืนเเข็งทื่อไม่ไหวติงตอนนี้ก็ด้วย มันเต็มไปด้วยเหตุการณ์คืนที่ทั้งสองอยู่ที่หอไอเฟล
...ฟรึบ...
ลิลลี่เบิกตากว้างเล็กน้อยที่จู่ๆ เอวบางของเธอก็ถูกชายสูงโปร่งกักกอดเอาไว้จากด้านหลัง ความอบอุ่นที่เต็มไปด้วยความเย็นชาจากภายในใจของลิลลี่เเละจิตใจที่เต็มไปด้วยความร้อนรนของเซนถูกผสานกันเเน่น
"ลิลลี่ ฉันขออยู่แบบนี้สักพักได้ไหม ขอให้ฉันสัมผัสความรู้สึกเหมือนตอนที่เราอายุ18เถอะ ฉันโหยหามันเหลือเกิน"
เซนฟุบใบหน้าที่มีหนวดเคราตัวเองไปกับบ่าบางที่เริ่มสั่นเทิ่ม
ดวงตาสีสวยเริ่มคลอไปด้วยน้ำตา เหมือนเธอกำลังกระเดือกก้อนกินแข็งๆลงคอ อยากจะผลักไสอ้อมกอดที่เธอถวิลหามาตลอดก่อนที่เธอจะถูกทำร้าย ก็ทำไม่ได้ ต้องยืนนิ่งให้เขาทำตามใจ
รอบข้างมีคนเดินผ่านมากมาย เเต่เหมือนว่าลานหอไอเฟลจะมีแค่เขาสองคนตามความรู้สึกของเซนเเละลิลลี่
"ต่อให้ฉันขอโทษและขอความเห็นใจให้เธอกลับมาให้โอกาส มันคงยากใช่ไหม ลิลลี่"
น้ำเสียงชายแกร่งที่คอยจิกกัดและทำร้ายเธอมาตลอดกลับอ่อนนุ่มเต็มไปด้วยการวอนขอ
VOCÊ ESTÁ LENDO
[END] Music Fiction Sheets (1D Fanfic)
Fanficความรักที่เจ็บปวดของเซนเเละลิลลี่ เมื่อสองปีก่อน วันนี้พวกเขาได้กลับมาเจอกันอีกครั้ง