[END] Music Fiction Sheets (1D Fanfic)

EP.1/7 WHEN WE WERE 18 100% END

ฝ่ามือบางกำรวบเข้าหากันเเน่นเมื่อตัวเองเดินทางมาที่ลอนดอนได้สักพักเเล้ว ตอนนี้ลิลลี่ยืนนิ่งอยู่ที่หน้าห้องคอนโดของตัวเองกับไนออล

กว่าเกือบครึ่งชั่วโมงที่เธอทำท่าจะเคาะประตูค้างเอาไว้แบบนั้น แต่ไม่ยอมปล่อยให้มือลงไปกระทบกับประตูไม้สักที

เเม้ว่าการเดินทางกลับจากฝรั่งเศสระหว่างเขากับเซนจะเดินทางมาได้สักพักใหญ่ เเล้วร่างหนาก็ไม่ได้บินกลับมาที่ลอนดอนพร้อมเธอ เพียงเเค่จองตั๋วรอบเช้าที่สุดให้เธอกลับมาลำพัง

ความคิดที่คอยกล่อมประสาทเธอมาตลอดที่เดินทางมาถึงที่นี่ รวมถึงยืนเเข็งทื่อไม่ไหวติงตอนนี้ก็ด้วย มันเต็มไปด้วยเหตุการณ์คืนที่ทั้งสองอยู่ที่หอไอเฟล

...ฟรึบ...

ลิลลี่เบิกตากว้างเล็กน้อยที่จู่ๆ เอวบางของเธอก็ถูกชายสูงโปร่งกักกอดเอาไว้จากด้านหลัง ความอบอุ่นที่เต็มไปด้วยความเย็นชาจากภายในใจของลิลลี่เเละจิตใจที่เต็มไปด้วยความร้อนรนของเซนถูกผสานกันเเน่น

"ลิลลี่ ฉันขออยู่แบบนี้สักพักได้ไหม ขอให้ฉันสัมผัสความรู้สึกเหมือนตอนที่เราอายุ18เถอะ ฉันโหยหามันเหลือเกิน"

เซนฟุบใบหน้าที่มีหนวดเคราตัวเองไปกับบ่าบางที่เริ่มสั่นเทิ่ม

ดวงตาสีสวยเริ่มคลอไปด้วยน้ำตา เหมือนเธอกำลังกระเดือกก้อนกินแข็งๆลงคอ อยากจะผลักไสอ้อมกอดที่เธอถวิลหามาตลอดก่อนที่เธอจะถูกทำร้าย ก็ทำไม่ได้ ต้องยืนนิ่งให้เขาทำตามใจ

รอบข้างมีคนเดินผ่านมากมาย เเต่เหมือนว่าลานหอไอเฟลจะมีแค่เขาสองคนตามความรู้สึกของเซนเเละลิลลี่

"ต่อให้ฉันขอโทษและขอความเห็นใจให้เธอกลับมาให้โอกาส มันคงยากใช่ไหม ลิลลี่"

น้ำเสียงชายแกร่งที่คอยจิกกัดและทำร้ายเธอมาตลอดกลับอ่อนนุ่มเต็มไปด้วยการวอนขอ