[END] Music Fiction Sheets (1D Fanfic)

EP.1/5 WHEN WE WERE 18.

สัมผัสเเรกที่ร่างบางในชุดคอเต่าได้รับภายใต้เปลือกตาที่หลับสนิทนั้น มันคือความนุ่มสบายเหมือนเธอกำลังนอนอยู่บนเตียงอย่างไงอย่างนั้น แต่ลิลลี่ก็คิดสวนในใจแม้จะไม่ได้ลืมตามาก็ตาม

เธอคิดว่าเธอจะมานอนบนเตียงได้ยังไง เมื่อเธออยู่ในงานกับไนออลที่เพิ่งจะขอเธอเเต่งงานไปหมาดๆ ลิลลี่คิดว่าตัวเองต้องอยู่ในห้องน้ำมากกว่า เพราะเธอขอไนออลเข้าห้องน้ำ

แต่เดี๋ยวก่อน!

ร่างบางเริ่มมีสติฉุกคิดขึ้นมาได้ว่ามีอะไรบางอย่างมาขัดขวางเธอไม่ให้เข้าหเองน้ำ พร้อมๆกับเธอไม่สามารถคิดถึงเรื่องอะไรได้อีก

เฮือก!

ความหลับใหลถูกร่างบางประท้วงให้ตื่นขึ้น เมื่อความคิดเริ่มจะตีสวนกันไปใหญ่ ทันทีที่ดวงตากลมโตรับเเสงหลังจากหลับมานาน เธอต้องขยี้ตาตัวเองอย่างเเรงหลายครั้ง

"ที่นี่ที่ไหนกัน?"

ภาพในดวงตาลิลลี่ที่เห็นคือห้องนอนสีเทาหม่น ผนังก็เป็นสีเทา เก้าอี้ โซฟาก็เป็นสีเทา

เธอไม่คุ้นสักนิด

เตียงก็ยังมีผ้าปูและผ้าห่มเป็นสีเทา

เธอกำลังอยู่ในห้องนอนของใคร??

"ตื่นเเล้วเธอ ขี้เซาจังนะที่รัก"

นั่นไนออลเหรอ ทำไมลิลลี่ถึงตะหงิดใจว่ามันไม่คล้ายเสียงว่าที่สามีเธอเลยสักนิด

เซน!

คำตอบชัดคาตาของลิลลี่ทั้งสองข้าง เมื่อคนที่กำลังถือถาดอาหารตรงมาหาเธอ มันคือคนที่เธอเกลียดที่สุดในชีวิต

"ทำไมมองฉันตาตื่นอย่างนั้นล่ะ? ฉันอุตส่าห์แบกร่างเธอมาตั้งไกล"

น้ำเสียงเซนไม่ได้มีลักษณะอ้อนขอความเห็นใจ หรือความจริงใจเลย

"นี่นาย พาฉันมาที่ไหน แล้วพาฉันมาทำไม?"

ร่างบางเริ่มทีเเรงต่อกรอีกครั้ง