Escaping from My Past

CHAPTER 2

PS: Sorry po sa mga wrong grammar ◉⁠‿⁠◉

Kei's POV

Sa isang iglap, lahat ng saya, napalitan ng galit at lungko

Bakit ganon? kaunting saya lang, napapalitan agad ng lungkot? Hindi ko ba deserve na maging masaya? Am I not worth of it?

Call me 'ma-drama' pero hindi nyo alam yung naramdaman ko because you are in my situation.....Hayss..

'Bakit ba nandito nanaman sila? Pipilitin nanaman ba nila akong sumama? Well, there's no other reason why they are, if that's it? Pwes, hindi mangyayari yon!

I hate it! I hate it! this is the third time that they came here at paulit ulit nilang sinasabi na 'We are here sweetie, please come back to us'  Pero hindi naman nila sinasabi kung bakit?  Ang alam ko lang kukunin nila ako at pipilitin alalahanin lahat ng nasa past ko...

I already moved on.. even though hindi ko masyadong maalala ang iba roon, but still, I don't want to come with them, may isang ala-ala lang akong naaalala, pero hinding hindi ko kayang kalimutan

Hindi ba sila nagsasawa? Hindi ba sila nahihiya? Hindi ba nila maintindihan yung salitang AYOKO? Yan ang mahirap sa kanila e, porke mayaman sila, akala nila lahat ng gusto nila makukuha nila, but me? I- will-never!

"Sweetie" tawag ni mommy kuno

"Busog na ho ako" sabi ko kay mama at nag pumaunang umakyat sa aking kwarto, but before I can do it, she stop me and held my left arm

"Sweetie, anak please, makinig ka naman saamin ng daddy mo" pakiusap nya

Really? listen to her? what for? Nangyari na yung nangyari e

Akala ba nila madali para saakin? Kung sa kanya oo? Sa akin hindi!

Nanatili lang akong tahimik , "Anak... sweet heart, pakinggan na muna kami ng mommy mo" sabi ni daddy

"Wala akong pakikinggan" I reply without looking at them before I withdraw my arm and then went up the stairs

Wala na akong kahit na anong narinig matapos non, nanginginig ang aking tuhod kaya kusa akong napaluhod sa pahihina

I cry silently, I don't know what to do, there's something on me saying that i should listen to them, but there's also part of me saying not to

Hindi ko alam kung bakit ako umiiyak, dahil ba paulit ulit nalang silang bumabalik na nagiging dahilan ng sakit na nadarama ko? O dahil sa nangyari noon at hindi sila ang nakita ko sa panahong sila ang inaasahan ko?

I decided to lay down on my bed and soon fell asleep because of exhaustion

***

Nagising ako sa tunog ng alarm clock ko, oh, nag tataka ka bat naka alarm e nakatulog ako kagabi? HA! HA! naka repeat yan teh!

Tulala kong naalala ang nangyari kagabi, hindi ko alam kung ano ang dapat kong maramdaman, dapat ba ko ma bad trip dahil kagabi? o dapat bang maging masaya dahil... wala trip ko lang bawal ba?

Hay! tama na nga mamaya na ko mag e emote baka ma late pa ko, sa ngayon kapit muna sa quote na 'Stay Positive'

Agad akong nag ayos, nag prepare ng sarili at lumamon bago pumasok, syempre mahirap na baka mamaya pag dating ko doon magutom ang anaconda ko za tyan